در منابع طب سنتی دستورات تغذیه ای به موازات درمان های دارویی بیان شده است. این دستورات علاوه بر کیفیت و کمیت تغذیه، موارد مختلفی چون زمان غذا خوردن، مدت غذا خوردن، تعداد وعده های غذایی و فاصله بین وعده ها را در بر می گیرد. بنابر این غذا باید با رعایت قوانین خاصی انتخاب با آداب خاصی مصرف شود تا بهترین فایده را برای بدن داشته باشد.
زمان خوردن غذا بر اساس اشتها: بهترین زمان غذا خوردن هنگامی است که شخص واقعا" احساس گرسنگی داشته باشد. لذا هرگز نباید بدون اشتها، غذایی خورده شود. زیرا غذا خوردن هنگام سیری باعث ایجاد بیماری های مختلف در بدن می شود.
زمان اتمام غذا بر اساس اشتها: از دیدگاه طب سنتی باید هنگامی دست از غذا کشید که هنوز اشتها وجود دارد. زیرا در جریان هضم، غذا متخلخل و حجیم شده و معده پر می شود و قوه هضم از عهده هضم غذا بر نمی آید، پس خوردن غذای زیاد باعث اختلال در هضم مواد غذایی و ایجاد عوارض گوارشی می شود. گاهی شخص میل به خوردن غذای لذیذی دارد ولی اگر بر اساس میل طبیعت غذا خورده شود، باعث پری معده و در نتیجه اختلال در هضم غذا می شود. پس لازم است که از زیاد خوردن پرهیز شود و با وجود باقی بودن اشتها، دست از غذا کشیده شود.
زیان های غذا نخوردن هنگام وجود اشتها: همان طور که بر غذا نخوردن در هنگام سیری تاکید می شود، در هنگام غلبه اشتها و خالی شدن معده نیز نباید از خوردن امتناع کرد، زیرا این کار باعث ریختن صفرا و مواد زاید به معده و ایجاد امراض شدید، ضعف بدن، زردی رنگ و اسهال می شود. بنابر این نباید بین زمان ایجاد اشتها و غذا خوردن فاصله زیادی بیافتد. معمولا" این فاصله حداکثر نیم تا یک ساعت بیان شده است و نباید از دو ساعت بیشتر شود. اگر خوردن غذا به تاخیر بیافتد، ابتدا مقداری سکنجبین یا آب لیمو یا انار ترش و یا گلاب و یا آب گرم میل نموده، سپس غذا میل شود.
مدت غذا خوردن: حکمای طب سنتی می گویند که طول مدت غذا خوردن باید متعادل باشد و غذا با سرعت متوسط، نه بسیار سریع و نه بسیار آرام خورده شود. غذا خوردن بسیار آرام باعث اختلال در هضم غذاها می شود. در واقع مدت طولانی غذا خوردن باعث کاهش یا سرکوب حرارت معده و اشتها شده و سبب می شود قسمت اول غذای خورده شده هضم شود در حالیکه قسمت آخر آن، هضم نشده است. غذا باید خوب جویده شود زیرا هضم معدی از جویدن غذا در دهان شروع می شود و جویدن خوب باعث سرعت هضم در معده می شود.
منبع: مقاله اهمیت زمان بندی در تغذیه از دیدگاه طب سنتی ایران، طب و تزکیه، دوره ۲۴، شماره ۲