شیرهای سفید جزء نادرترین مخلوقاتی هستند که اکثر مردم حتی در مورد آنها نشنیده اند. شیرهای سفید از لحاظ قدرت جسمانی و سایر خصوصیات بدنی و روحی هیچ تفاوتی با شیرهای دیگر آفریقایی ندارند و فرق آنها با سایر شیرها در رنگ پوشش بدن و چشمان آبی آنهاست و مانند سایر شیرهای ساکن آفریقای جنوبی به هنگام روز استراحت می کنند و در سایه درختی دراز کشیده و می غرند و تقریبا فعالیتی ندارند و شیر ماده مانند شیرهای ماده دیگر آفریقایی همان روش را در شکار کردن دارد. شیرهای ماده آفریقایی هنگام شب شکار می کنند و ممکن است در کنار آبگیری دراز بکشند و منتظر بمانند تا طعمه ای برای آشامیدن آب بیاید و یا اینکه مخفیانه به رمه ای نزدیک شوند که در این حالت سعی می کنند در خلاف جهت باد این عمل را انجام دهند تا باد بوی آنها را به مشام طعمه نرساند. شیر مستقیما سر حیوان را مورد حمله قرار می دهد و با دست های خود که قدرت عجیبی دارند سعی می کندن گردن طعمه خود را خرد کند و پس از کشته شدن حیوان، معمولا آن را به پناه درخت یا بوته ای برده و شروع به خوردن می کند. شیرها معمولا در هشت ماهگی نحوه شکار کرن را از مادرشان یاد می گیرند. در سه سالگی یال هایشان شروع به روییدن می کند و در شش یا هفت سالگی کاملا بزرگ می شوند و در چهل سالگی هم به پایان عمر خود نزدیک می شوند. پیدایش رنگ سفید در شیرها سبب غالب شدن  یک ژن جهش یافته و کمیاب است که دو شیر نر و ماده ای که حامل این ژن جهش یافته باشند سبب ظاهر شدن اثرات آن در بچه های خود و پیدایش رنگ سفید در آنها می شوند. شیرهای سفید در حیات وحش بیشتر از سایر شیرهای دیگر در معرض آسیب قرار می گیرند زیرا کاملا مرئی هستند.