دو نوع کاشت مژه داریم. کاشت دائم و کاشت موقت. البته افراد ممکن است از مژه های مصنوعی  نیز استفاده کنند که به دلیل  یکدستی و به هم چسبیدگی به راحتی با چسب بر روی پلک چسبانده می شود. اما کاشت دائم مژه، در افرادی که مژه های کمی دارند و یا بر اثر بیماری و سوختگی، مژه های خود را از دست داده اند به کار می رود. جراح باید حدود ۵۰ مو برای هر چشم از فولیکول های مو پوست سر با برش های کوچکی برداشت کند وسپس با ایجاد برش در پلک بالا و پایین در نواحی مخصوصی از پلک این موها را پیوند بزند. سپس متخصص زیبایی با زدن بخیه موهای پیوندی را محکم می کند. پزشک متخصص کاشت مژه را کمتر از دو ساعت و با بیهوشی موضعی بیمار انجام می دهد. در کاشت مژه طبیعی فرد بیمار احساس درد، کبودی و ورم دارد اما این علائم پس از یک هفته با مصرف دارو های ضد درد و استراحت بهبود می یابد. مژه های کاشته شده رشد طبیعی دارند و باید بعد از گذشت ۶ تا ۱۲ ماه کوتاه شوند تا اندازه شان متناسب باشد.
مراحل کاشت:
پیوند مژه در حالت بیهوشی موضعی انجام می شود. یک مسکن خفیف به داشتن آرامش کمک می کند.
سوزن جراحی، پلک را در حاشیه سوراخ می کند و موی پیوند در آن قرار می گیرد.
پیوندها احتمالا در مدت زمان مشخصی انجام می شوند تا از عفونت جلوگیری کنند. (یک پلک بالای نرمال شامل حدود ۱۰۰ مژه، و پلک پایین شامل حدود ۶۰ مژه می باشد).
یک جلسه، یک تا سه ساعت طول می کشد. در یک تا سه جلسه می توان به نتیجه ای مطلوب دست یافت. تعداد جلسات به ویژگی های بیمار، نتیجه مطلوب، و روش جراحی بستگی دارند.

کاشت مژه در چه مواردی ضروری است:

۱- ضربه‌ی‌ فیزیکی یا آسیب به صورت و ایجاد جای زخم در نتیجه‌ی وقایعی چون تصادفات جاده‌ای، سوانح صنعتی، سوختگی‌های حرارتی و شیمیایی، تتوی پلک و استفاده از مژه‌های مصنوعی.
۲- جراحی یک آسیب‌دیدگی یا تومور که منجر به از بین رفتن فولیکول‌های مژه و زخم بافت شده است.
۳- پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی برای سرطان که منجر به از دست دادن مو شده است.
۴- بیماری تریکوتیلومانیا (جنون کندن مو)
۵- آسیب دائمی به مژه‌ها در حین آراستن خود – احتمالاً در اثر بریدن با موچین یا برداشتن بیش از حد موها بطور تصادفی.

عوارض بعد از جراحی پیوند مژه:
خارش یکی از عوارض عادی و دردسرساز بعد از عمل جراحی است. اگر بیمار وسوسه شود و محل پیوند را با ناخن بخاراند خطر کنده شدن پیوندهای مو وجود داشته و به عفونت منجر می‌شود. عینک‌های تک چشمی می‌تواند آن را بپوشاند تا از خاراندن جلوگیری شود همچنین متخصصان پوست می‌توانند داروهائی را برای بهبود خارش تجویز کنند. عوارض پیوند مژه در مراکز غیر حرفه‌ای شامل:

عفونت پلک: تشخیص و درمان سریع لازم است تا از انتشار عفونت به چشم و بافت‌های مجاور جلوگیری شود.
کبودی و تورم شدید در ناحیه عمل.
رشد غیرطبیعی مژه: رشد مژه به داخل پلک (بالا و پائین) و رشد مژه به داخل کره چشم که این عارضه جدی در صورتیکه کاشت توسط پزشک ماهر، انجام شود به‌ ندرت مشاهده می‌گردد.

اکستنشن مژه:
اکستنشن مژه، مژه هایی مصنوعی است که یک به یک به مژه های طبیعی فرد چسبانده می شود تا ضخامت، طول، رنگ و حالت مژه ها را زیباتر نشان دهد. این اکستنشن ها از مواد مصنوعی همچون موی سمور، ابریشم یا حتی موی انسان ساخته شده اند.

کاشتن مژه مصنوعی در خانه:
مژه ها در سایزهای مختلف موجود می باشند. ما پیشنهاد می کنیم که مژه های کوتاه را در قسمت داخلی چشم و مژه های متوسط را در قسمت میانی و سایز بلند را در گوشه خارجی چشم بچسبانید. برای راحت برداشت مژه ها باید از موچین استفاده کنید. ابتدا مژه هایتان را با مواد مخصوص تمیز کنید تا از هر گونه گرد و خاک پاک شوند. در نظر داشته باشید که از پاک کننده های روغنی استفاده نکنید. چسب مخصوص مژه را بر روی ظرف پلاستیکی یا فویل بریزید. مژه های موجود را کنار هم گذاشته و به ترتیب مژه های کوتاه تر را در گوشه داخلی چشم، مژه های متوسط را در وسط و مژه های بلند تر را در گوشه خارجی چشم قرار دهید.چسباندن مژه ها را از گوشه داخلی چشم شروع کنید. هریک از مژه ها را که مورد نیاز است به چسب آغشته کنید و در جای خودش روی مژه خودتان بچسبانید. پس از چسباندن مژه می توانید مژه ها را با هم شانه کنید تا مژه ها با مژه های خودتان یکدست شوند.