شبکه اجتماعی می تواند زمینه ساز افزایش خیانت زناشویی و کاهش روابط در زوجین شود. امروزه یکی از زمینه های زندگی، مسئله خیانت است. خیانت در ازدواج به معنی بی وفایی و عدم تعهد به ازدواج و برقراری هر گونه ارتباط عاطفی و جنسی با جنس ناهمسان است. خیانت در ازدواج عامل بزرگ عدم رضایت زناشویی و همچنین زمینه اصلی تعارض ها و ناسازگاری های زناشویی و جنسی و یکی از برجسته ترین مشکلات در روابط زناشویی و طلاق زوجین است. پژوهش ها نشان داده اند که روابط فرا زناشویی در جوامع امروزی و نوین، رخدادی شایع شده است و همه گیرترین چالشی است که پای زوجین را به درمان می گشاید. خیانت زمانی اتفاق می افتد که یکی از زوج ها بر این باور باشد که زندگی زناشویی او وفادارانه است؛ در صورتی که زوج دیگر به طور پنهانی این پیمان را شکسته است. اما امروزه با توجه به دگرگونی در روابط اجتماعی و همچنین تغییر در نگرش ها، علاوه بر روابط جنسی به طور خاص، داشتن سر و سر با فرد دیگر، شیفتگی و محبت نامتعارف، روابط عاطفی فراتر از دوستی عادی، استفاده از پورنوگرافی، ارتباط نامتعارف در فضای مجازی نیز در این تعریف می گنجد.

عوامل محیطی، روانی و اجتماعی متفاوتی بر عملکرد افرادی که احساس تنهایی دارند، اثر می گذارد. اگر افراد نتوانند در محیط طبیعی یک رابطه خوب برقرار کنند؛ ممکن است برای پر کردن این خلاء عاطفی به شبکه های اجتماعی مجازی پناه ببرند. محققان نشان داده اند که استفاده بیش از حد از اینترنت منجر به احساس تنهایی می شود. زیرا کاربران را از روابط واقعی زندگی دور می کند. عامل دیگری که با روابط فرازناشویی و شبکه های اجتماعی مجازی در ارتباط است، نارضایتی جنسی و زناشویی است. تحقیقات نشان داده است که افزایش حضور و زمان استفاده از شبکه های اجتماعی باعث کاهش رضایت زناشویی در زنان متاهل می شود. همچنین، حضور در شبکه های اجتماعی باعث کاهش توانایی زوجین در حل تعارضات فی مابین، استفاده از اوقات فراغت، فرزندپروری، رابطه با دوستان و بستگان می شود. نتایج یک پژوهش درباره تویتر نشان داد است که استفاده فعال تویتر، منجر به افزایش بیشتر میزان مناقشه های مربوط به تویتر در میان همسران می شود که این به نوبه خود به خیانت، انحلال و طلاق منجر می شود. بطور کلی شبکه های اجتماعی و اینترنت به تدریج فضای روانی و محیطی گفتگو را خدشه دار می کنند و اعضای خانواده را به جای همگرایی، به واگرایی سوق می دهند؛ تا جایی که هر عضو خانواده، صرفا" در یک فضای فیزیکی مشترک زندگی می کند و کاهش تعامل ها، اهداف آنها را نیز نسبت به هم، واگراتر می کند. در نتیجه، افراد خانواده به جای ارتباط با یکدیگر که به تقویت پیوندهای عاطفی و انسجام اعضای خانواده منجر می شود، با ابزارهای الکترونیکی ارتباط برقرار می کنند؛ ارتباطی که بار عاطفی، احساسی و هیجانی ندارد.

مهمترین چیزی که از طریق فضای مجازی بدست می آورند، آزادی است ولی در عوض آن چیزهایی مانند امنیت، تعهد، اعتماد و پایداری روابط را از دست می دهند و در نتیجه استرس و فشارهای روانی زیادی به آنها وارد می شود. در کل از شبکه های اجتماعی می توان برای هدایت، تربیت، سازندگی و بالا بردن شعور اجتماعی افراد و به سبب آن رضایت زناشویی استفاده کرد و برعکس آن نیز می تواند اتفاق بیفتد؛ یعنی اگر جهت آن خلاف خیر و صلاح عمومی باشد، می تواند باعث گمراهی، انحراف، فساد، آلودگی و گاه بزهکاری و تعارضات زناشویی، کاهش رضایت زناشویی و در نتیجه خیانت زناشویی گردد.

   منابع:

مقاله رابطه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با احساس تنهایی و خیانت زناشویی در دانشجویان؛ فصلنامه روان شناسی تربیتی، سال سیزدهم، شماره چهل و هفتم

مقاله استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و تعهد و صمیمیت زوجین؛ فصلنامه پژوهش اجتماعی، سال نهم، شماره سی و شش