به تمام حرکات فرد از حالت ها و حرکات صورت گرفته تا تماس چشمی، ژست ها، مدل ایستادن و غیره زبان بدن گفته می شود. متخصصان علم ارتباط می گویند که تنها ۷ درصد از پیام های ما از طریق واژه ها منتقل می شود و ۳۳ درصد آن، از طریق لحن و تن صدا و ۶۰ درصد از طریق زبان بدن انتقال می یابد. هر اشاره یا حرکت می تواند یک راهنمای با ارزش برای یافتن احساسات و عواطف فرد در آن لحظه باشد. به عنوان مثال اگر اعتماد به نفس پایینی داشته باشید، شانه های شما می لرزد، از نگاه کردن به چشم های مخاطب خود طفره می روید و بدنتان پیام می دهد که نمی خواهید با دیگران ارتباط برقرار کنید. اگر این پیام ها را طوری تغییر دهید که اطمینان بیشتری را نشان دهند، اعتماد به نفس شما بیشتر می شود. بار دیگر که در برابر کسی احساس ضعف کردید، راست بنشینید، شانه های خود را عقب بکشید و به چشم های طرف مقابل نگاه کنید. همین تغییر وضعیت بدنی، به تنهایی می تواند نگرش منفی را از شما دور کند. لبخند بزنید، این ظاهر مطمئن به خود، به شما اطمینان و اعتماد به نفس بیشتری می دهد. زمانی خواهید توانست در روابط خو د شفافیت، اعتماد و تفاهم ایجاد کنید که زبان بدن شما گفته هایتان را تایید کند در غیر اینصورت تنش، بی اعتمادی حاصل ارتباطی است که خود مقصر اختلال در آن بوده اید. زبان بدن ترکیبی از ژنتیک و محیط است. همه مردم دنیا وقتی شادند لبخند می زنند و وقتی غمگین اند اخم می کنند. ولی برخی حرکات مثل شانه بالا انداختن اکتسابی است و در فرهنگ های مختلف معانی متفاوتی دارد. زبان بدن یا حرکات بدن به دو بخش ارادی  مثل لبخند زدن و ژست گرفتن و غیر ارادی مثل حالت های مختلف چهره تقسیم می شود که توانایی درک این گروه از حرکات، این فرصت را در اختیار ما قرار می دهد که افکار و احساسات طرف مقابل را در یک ارتباط رودرو درک کنیم. به عنوان مثال، اگر کسی ضمن صحبت کردن از نگاه مستقیم به چشمان ما می گریزد شاید نشان دهنده نداشتن اعتماد به نفس، کمرویی و یا اضطراب و نگرانی در فرد باشد. خانم ها توانایی ذاتی برای فهم پیام های غیرکلامی دارند و هم به جزئیات توجه بیشتری می کنند به همین دلیل است که مردان کمتر می توانند به همسرانشان دروغ بگویند و لو نروند. شما باید از سه قانون زیر پیروی کنید تا پیام واقعی صحبت ها و حرکات طرف مقابل را به درستی درک کنید:
۱- پیام های بدن را به صورت یک مجموعه بخوانید: به عنوان مثال خاراندن سر، بسته به اینکه هم زمان با آن چه اشارات یا حرکاتی درحال وقوع است می تواند معانی متفاوتی داشته باشد از جمله عرق کردن، شک و تردید، شوره سر، بی حواسی و فراموشکاری یا دروغگویی. زبان بدن هم مانند هر زبان کلامی، از کلمات، جمله ها و علایم نقطه گذاری خاص خود تشکیل شده است. هر ژست یا حرکت، مانند یک کلمه است و می تواند معانی متعددی داشته باشد و وقتی این حرکات با حرکت دیگری ترکیب شود جمله ای می سازد که می توان معنی کامل آن را فهمید.
۲- به سازگاری زبان بدن و کلام توجه کنید: تحقیقات نشان می دهد که پیام های غیرکلامی پنج برابر بیش از پیام های کلامی اهمیت دارند و افراد به ویژه زنان، بیشتر به پیام غیرکلامی توجه می کنند و گفتار را کنار می گذارند. به عنوان مثال فردی که ازدواجش اظهار رضایت می کند ولی حین صحبت با حلقه ازدواجش بازی می کند و آن را از انگشتش بیرون می آورد و دوباره به انگشت می کند، یک تناقض میان گفته ها و رفتارهایش را نشان می دهد. 
۳- حرکات را براساس موقعیتی که فرد در آن قرار دارد تفسیر کنید: مثلا اگر شخصی در یک روز سرد زمستانی دست به سینه در حالی که پاهایش را روی هم انداخته روی صندلی پارک نشسته و چانه اش هم پایین باشد، به معنی آن است که سردش است نه اینکه در موقعیت دفاعی قرار دارد. اما اگر همین شخص با این حالات، روی صندلی برای مذاکره در مورد خرید یک محصول که شما قصد فروش آن را دارید نشسته باشد، حرکت او به این معناست که نسبت به پیشنهاد شما احساس منفی دارد و احتمالا پیشنهاد شما را قبول نخواهد کرد. 
هشت رفتار غیرکلامی عمده:
۱- حالت چهره: در نظر بگیرید که چه مقدار اطلاعات می تواند از طریق تنها یک لبخند یا اخم منتقل شود.
۲- حرکات سر و دست: دست تکان دادن، اشاره کردن و استفاده از انگشتان برای نشان دادن مقادیر عددی استفاده می شوند.
۳- حالت بدن: مثل حرکات دفاعی بدن، دست به سینه ایستادن و پا روی پا انداختن.
۴- تماس بدنی: تماس بدنی و لمس کردن می تواند برای انتقال عاطفه، احساسات و سایر هیجانات به کار رود.
۵- زبان دیگر: منظور از زبان دیگر، نوعی ارتباطات آوایی مثل لحن، بلندی، آهنگ و زیر و بمی صدا است. هنگامی که جمله ای با یک لحن قوی بیان شود، شنوندگان آن را به عنوان تایید و علاقه مندی گوینده تعبیر می کنند.
۶- خیره شدن: هنگامی که فرد چیزی نظرش را جلب می کند، سرعت پلک زدنش افزایش می یابد و مردمک چشمش گشاد می شود. نحو نگاه کردن به فردی دیگر می تواند نشانگر هیجاناتی نظیر تنفر، علاقه و جذابیت باشد.
۷- فاصله بین فردی: میزان فضای شخصی مورد نیاز هنگام یک مکالمه عادی با فرد دیگر معمولا بین نیم متر تا یک متر و بیست سانتی متر است در حالیکه فاصله شخصی مورد نیاز هنگام سخنرانی در یک جمع در حدود سه تا سه و نیم متر است.
۸- مشخصات ظاهری: انتخاب رنگ لباس، آرایش موها و سایر عوامل تاثیرگذار بر ظاهر فرد به عنوان ابزار ارتباطات غیرکلامی در نظر گرفته می شوند. به همین دلیل توصیه می شود که متقاضیان کار به هنگام مصاحبه استخدامی، لباس مناسبی به تن داشته باشند.
 در استفاده از زبان بدن نمی توان تقلب کرد مثلا دست های باز به معنی صداقت است. حال اگر کسی در هنگام دروغ گفتن دست هایش را باز کند و به شما لبخند بزند، همزمان یا مردمک چشم هایش تنگ خواهد شد، یا ابروهایش بالا خواهد رفت یا گوشه لبش فشرده خواهد شد. از علائم دروغگویی تنگ شدن مردمک چشم، فکر کردن بیش از حد، عرق کردن پیشانی، سرخ شدن گونه ها است. فردی که دروغ می گوید سعی می کند در چشمان طرف مقابل نگاه نکند. وقتی فرد دروغ می گوید دست هایش را کمتر حرکت می دهد، اگر در حالت نشسته باشد آنها را روی پاهایش می گذارد  یا دست ها را روی سینه تا کرده و پاها را روی هم می اندازد و اگر ایستاده آنها را در دو طرف بدنش نگه می دارد. فرد دروغگو احتمالا چندین بار بینی اش را لمس می کند و ممکن است چشم هایش را بمالد یا به جای دیگر خیره شود خانمها بیشتر زیر چشم ها را لمس می کنند و یا به سقف نگاه می کنند. پوشاندن دهان هم می تواند نشانه دروغگویی باشد بعضی ها سعی می کنند با سرفه قلابی حرکت پوشاندن دهان را پنهان کنند. خاراندن گردن با انگشت اشاره نشانه تردید است اگر فرد می گوید احساس تو را درک می کنم ولی در همان حال گردنش را می خاراند نشان دهنده این است که خودش هم شک دارد که چیزی از احساسات شما را می فهمد. دروغ باعث ایجاد خارش و سوزش در ناحیه گردن می شود به طوری که برطرف کردن آن نیاز به خارش دارد یا یقه اش را می کشد تا خود را آرام کند یا اینکه پشت گردنش را مالش می دهد.  مالش گوش و گاهی مالش بینی ممکن است توسط فردی که مضطرب است انجام شود و حرکت انگشت در دهان ممکن است نشانه نیاز برای ایجاد اطمینان و امنیت باشد. آدم های دروغگو وقتی متهم می شوند حالت تدافعی به خود می گیرند درحالیکه کسانی که احساس اطمینان و اعتماد به نفس دارند صاف می ایستند و شانه هایشان را عقب می دهند.  ولی افردی که به خودشان اطمینان ندارند اغلب قوز می کنند و دستهایشان را توی جیبشان می گذارند. احتمال دارد دروغگو از اشیائی، مانند بالش یا یک لیوان، استفاده کند تا بین خودش و طرف مقابل فاصله بیاندازد. 

لبخند:

لبخند زدن هنگام ارتباط با دیگران می تواند نشانه اعتماد به نفس، دوستی و رفتار مثبت باشد. البته لبخند ظاهری، زورکی، ساختگی و با دستپاچگی کاملا عکس تمام احساسات بالا را در طرف مقابل بوجود می آورد. سعی کنید همیشه لبخندتان از روی صمیمیت و علاقه باشد.

انواع لبخند:
۱- لبخند با لبان بسته: این نوع لبخند بیانگر این است که فرد راز، عقیده یا فکری دارد که نمی خواهد کسی در مورد آن چیزی بداند. این نوع لبخند مورد علاقه زنان است، بخصوص زمانی  که از کسی خوششان نمی آید و نمی خواهد این موضوع را به او بگویند.
۲- لبخند مورب: این نوع لبخند بیانگر احساسات متفاوتی است. از جمله زمانی که فرد با لبخندش دیگران را مورد تمسخر قرا می دهد. 
۳- لبخند با فک پایین: این نوع لبخند از نوع لبخندهای غیرواقعی است.
۴- لبخند با صورت رو به پایین  نگاه به بالا: در این نوع لبخند فرد در حالی که سرش را پایین گرفته با لبخند به طرف بالا نگاه می کند. در این حالت او فردی شاد، بازیگوش و مرموز به نظر می رسد.

حالات چانه و گونه: هنگای که شنونده کم حوصله و خسته است، از دست خود به عنوان تکیه گاه برای سرش استفاده می کند. میزان بی حوصلگی شنونده بستگی به این دارد که تا چه حد دست او سرش را بالا نگه داشته باشد. 
نوازش چانه: هنگامی که شخص در حال تصمیم گیری است، دست به چانه می برد و به آن ضربه می زند. در این حالت باید سکوت کرد تا فرد تصمیم بگیرد و منتظر حرکت بعدی او بود اگر بعد از نوازش چانه، خریدار در صندلی خود به سمت عقب بنشیند و دست و پاهایش را روی هم بیندازد فروشنده به طور غیرکلامی پاسخ نه دریافت کرده است، بنابراین باید قبل از شنیدن پاسخ منفی کلامی و از دست دادن فرصت، نکات مهم محصولات خود را مجددا بیان کند. زمانیکه دست روی گونه باشد اما به عنوان نگه دارنده سر مورد استفاده قرار نگیرد (شصت زیر چانه نباشد) علاقه واقعی را نشان می دهد. اما هنگامی که شست زیر چانه قرار گرفته و انگشت اشاره به سمت بالاست یعنی شنونده درگیر افکار منفی و یا انتقادآمیز درباره گوینده یا موضوع است با ادامه یافتن افکار منفی، بیشتر انگشت اشاره چشم را مالش می دهد. فردی که عینک می زند هنگام فکر کردن و تصمیم گیری به جای استفاده از حرکت نوازش چانه حین تصمیم گیری، یکی از دسته های عینک را در دهان خود می گذارد. اگر فرد هنگام تصمیم گیری خودکار یا انگشت در دهان خود گذاشت یعنی اطمینان چندانی ندارد زیرا وجود یک شی در دهان اجازه می دهد که تصمیم گیری فوری را به تاخیر بیندازد. 
فرض را بر این بگذاریم که شما درخواست انجام کار خاصی را از همسر خود کرده اید و او فراموش کرده زمانیکه از نتیجه کار از او سوال می کنید اگر به پیشانی خود ضربه زد نشانه این است که از اینکه شما به فراموشی او اشاره کرده اید ناراحت نشده است ولی اگر به پشت گردن خود بزند به طور غیرکلامی بیان می کندن که شما موجب ناراحتی او شده اید زیرا به اشتباه او اشاره کرده اید.
حرکات دست:
کف دست باز نشانه چیست؟ زمانیکه شخص می خواهد کاملا صادق و رک باشد،  یک یا هر دو کف دست خود را در برابر طرف مقابل نمایان می کند. کودک هنگام دروغگویی یا پنهان کردن چیزی، کف دست هایش را در پشت خود پنهان می کند. همچنین شوهری که می خواهد به همسر خود دروغ بگوید، دست هایش را در جیب خود می گذارد یا دست به سینه می شود و این حرکت، همسر وی را متوجه کتمان حقیقت می کند. در حرکات کف دست، سه حالت اصلی وجود دارد: کف دست رو به بالا که به عنوان یک حرکت غیر تهدید آمیز است و یادآور التماس گدای خیابانی است که باعث می شود شخص مقابل درخواست شما را بپذیرد.  در هنگام دست دادن اگر کف دست تان نسبت به کف دست طرف مقابل رو به پایین باشد، نشان می دهد که شما کنترل ملاقات را در دست دارید. حرکت  کف دست به سمت پایین  حس قدرت و حاکمیت را منتقل می کند و شخص مقابل احساس می کند که به او فرمان می دهید. هنگام دست دادن اگر دست شما نسبت به دست طرف مقابل رو به بالا باشد، علامت تسلیم است. این نوع دست دادن زمانی موثر است که شما بخواهید کنترل را به دست شخص مقابل بسپارید و حالتی که کف دو دست درحالت عمودی باقی می ماند احساس برابری و احترام متقابل بوجود می آید.  و حالت کف دست بسته با یک انگشت به حالت اشاره که یکی از ناراحت کننده ترین اشاراتی است که یک شخص می تواند در حین صحبت کردن به کار ببرد خصوصا اگر این اشاره در هنگام صحبت با فرد مقابل باشد. حالت دست دادن سرد یا نمناک به عنوان یک روش غیردوستانه شناخته می شود و اغلب مردم آن را به افرادی که اعتماد به نفس ندارند یا از نظر شخصیتی ضعیف هستند نسبت می دهند. روش خرد کردن انگشتان هنگام دست دادن علامت تیپ پرخاشگر است و روش دست سفت و کشیده هم معمولا توسط افراد پرخاشگر استفاده می شود که هدف اصلی آن حفظ فاصله و جلوگیری از ورود شما به حریم خصوصی است. دست دادن نوک انگشتی نشان دهنده عدم اعتماد به نفس است. دست دادن و محکم کشیدن که محبوب قدرت طلبان است و شامل گرفتن دست شخص مقابل و سپس وارد کردن یک نیروی شدید و کشیدن دست او به داخل قلمرو شخصی خود است. پرخاشگرانه ترین روش دست دادن، فشار آوردن با کف دست به سمت پایین  است. برای مقابله با این حرکت، شما با دست رو به بالا دست او را بگیرید و سپس دست چپ خود را روی دست او بگذارید و دست او را به حالت برابر بچرخانید. . دست دادن با هر دو دست در دنیای تجارت محبوب است که معمولا با نگاه مستقیم به چشمان طرف مقابل، یک لبخند صادقانه واطمینان بخش، به زبان آوردن اسم کوچک فرد مقابل و یک احوال پرسی گرم همراه است. در دست دادن با هر دو دست، دست چپ برای برقراری ارتباط احساسی بیشتر به کار می ورد. به طوری که اگر دست چپ، مچ، آرنج، بازو و یا حتی شانه طرف مقابل را بگیرد، بیشتر از انگشتان احساسات را منتقل می کند. تنها در مواردی که در این زمینه حس صمیمیت دو طرفه وجود داشته باشد، می توان با دو دست، دست داد. در غیر اینصورت طرف مقابل نسبت به نیت شما شک خواهد کرد. 

 ژست های دست: 

-مالیدن کف دو دست به هم: مالیدن کف دست ها به هم، روشی است که از طریق آن مردم به طور غیرکلامی انتظارات مثبت خود را بیان می کنند. مثلا به یک آژانس املاک می روید و پس از توضیحات شما مسئول آژانس به سرعت دست هایش را به هم می مالد و می گوید من دقیقا محل مناسب را سراغ دارم، یعنی با این حرکت نشان می دهد که انتظار دارد نتیجه به نفع شما باشد ولی اگر دست ها را خیلی آهسته به هم مالید احتمالا احساس می کنید که موذی است و نتیجه معامله بیشتر به نفع خودش است تا شما. 
- حالت گنبد در دست ها: این حالت میزان اطمینان فرد را نشان می دهد. دستهای گنبدی رو به بالا زمانی استفاده می شود که فرد مشغول صحبت و بیان نظرات و ایده های شخصی خود است و دست های گنبد رو به پایین معمولا از طرف شنونده زمانی که در حال گوش دادن است مورد استفاده قرار می گیرد.
- دست ها را از پشت به هم گرفتن: این حالت نشانه برتری و اعتماد بن نفس و قدرت است. تجربه نشان داده است که اگر در یک موقعیت پراسترس مثل هنگام مصاحبه با خبرنگار یا انتظار کشیدن در مطب این ژست را بگیرید احساس آرامش و اطمینان و حتی برتری خواهید کرد.
- دست های گره شده: این حالت علامت ناکامی و یاس است. برای باز کردن دست های چنین شخصی باید مثلا نوشیدنی به او تعارف کرد در غیر اینصورت رفتار او خصمانه خواهد ماند.
- گرفتن مچ دست دیگر از پشت: این حالت به معنای ناامیدی و درماندگی است و تلاشی است برای تسلط بر خود. 
- گرفتن ساعد با دست دیگر از پشت: این حالت نشانه رنجش و ناکامی است و هر چه دست قسمت های بالاتر ساعد را بگیرد بیانگر این است که میزان عصبانیت فرد بیشتر شده است.
- حرکت انگشت شصت: شصت ها نشانه شخصیت قوی، غرور و عزت نفس هستند. بعضی افراد دست های خود را در جیب پشتی می گذارند در حالی که انگشت شصت شان از جیب های پشتی بیرون است. با این حالت شخص می کوشد رفتار سلطه گرانه خود را پنهان کند. 
- دست به سینه بودن: وقتی کسی نگرش منفی و عصبی یا تدافعی دارد، به احتمال زیاد بازوهایش را محکم روی سینه چفت می کند. زمانی که فرد از حالت دست به سینه استفاده می کند احتمالا با صحبت های شما موافق نیست. یک راه حل ساده برای شکستن وضعیت دست به سینه، این است که چیزی را به دست فرد بدهید.
- دست به سینه با مشت های گره کرده: این حالت نشانه رفتار تهدید آمیز و تدافعی است. 
- بغل کردن خود: حالتی که یک بازو به آن طرف بدن برده می شود تا بازوی دیگر را لمس کند گویا فرد خود را بغل کرده است. شخصی که در یک جمع غریبه باشد یا شخص با اعتماد به نفس پایین  چنین حالتی به خود می گیرد. افراد مشهور هم در اجتماعات برای مخفی کردن اضطراب ها چنین حالتی دارند با این تفاوت که به جای دست به سینه شدن یکی از دست ها کیف، النگو، ساعت، مچ پیراهن را می گیرند و یا گاهی یک لیوان نوشیدنی را با دو دست می گیرند.
- دست کشیدن میان موها: در این حالت فرد در مورد کاری که می خواهد انجام دهد یا چیزی که می خواهد بگوید تردید دارد.

چهار حالت ایستادن:

- حاضر: یک ژست رسمی است که خانم ها در مقابل جنس مخالف و دانش آموزان در مقابل معلم و کارمندان در مقابل رئیس به این صورت می ایستند.
- پاهای جدا از هم: ژست مردانه است که یک پیام برتری جویانه دارد.
- یک پا به جلو: این وضعیت راهنمایی برای پی بردن به نیت آنی فرد است. فرد پای جلویی را به سمتی قرار می دهد که گویا ذهنش دوست دارد به آن سو برود.
- پا روی پا: وقتی فرد در میان جمعی که خوب نمی شناسد قرار گیرد به این حالت می ایستد و همچنین افرادی که اعتماد به نفس کمی دارند به این شکل می ایستند. 
حالت های مختلف قرار گرفتن پاها:
- حالت ضربدری پا: وقتی فردی نشسته و پاهایش رابه صورت ضربدری روی هم می اندازد، نشان دهنده حالت عصبی، خودداری یا تدافعی در او می باشد. وقتی این حرکت با حرکت دست به سینه همراه شود نشان می دهد که فرد خود را از گفتگو کنار کشیده و حاضر به هیچ ارتباطی در هیچ سطحی نیست. زنان با قرار گرفتن در این حالت عدم رضایت خود را نسبت به همسر یا دوستشان بیان می کنند.
- پا روی پا به شکل ۴ انگلیسی: مردانی که این گونه می نشینند هم برتر و مسلط و هم آرام و جوان به نظر می آیند. مطالعات نشان می دهد که افراد تصمیم نهایی شان را زمانی می گیرند که هر دو پا روی زمین قرار داشته باشد.
- قفل قوزک پا: این حالت همراه با دست های مشت شده بر روی زانو همزمان می شود که نشان دهنده وضعیت تدافعی و منفی است.
- قفل یک پا دور پای دیگر: این ژست بیشتر توسط خانم ها به کار می رود و نشانگر خانم های کم رو و خجالتی است.
- پای راست جلو پای چپ عقب: وقتی به گفت و گو با فردی علاقمند هستیم، یک پایمان را جلو می گذاریم تا فاصله بین خودمان و او را کم کنیم. اگر در مکالمه حرفی نداریم یا به موضوع علاقمند نیستیم، پایمان را عقب می گذاریم و اگر نشسته باشیم پایمان را زیر صندلی می بریم.

نشانه های چشم

چشم ها یکی از مهمترین اعضایی هستند که به راحتی احساسات شما را به فرد مقابل انتقال می دهند. 
- چشم در چشم: در یک ارتباط خوب باید تماس چشمی بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از مدت ارتباط وجود داشته باشد.
- نگاه از پهلو: نگاه از پهلو وقتی با بالا بردن ابروها و لبخند همراه شود نشانه علاقه است و در روابط عاشقانه توسط خانم ها بسیار به کار می رود. اگر نگاه از پهلو با پایین آمدن ابروها و جمع کردن لب ها همراه باشد، نشانه نگاه انتقادی و خشمگینانه است.
- پلک زدن پشت سر هم: افراد تحت فشار، مثلا هنگام دروغ گفتن، احتمالا تعداد پلک زدن ها یشان به شدت زیاد می شود. وقتی کسی از دست شما خسته شده یا نسبت به شما بی علاقه است یا احساس برتری کند بوسیله بستن پلکها سعی می کند تا شما را از نظر دور کند.
 نگاه مستقیم: اگر کسی به شما حمله کرده یا تهدیدی متوجه تان شده سعی کنید پلک نزنید و نگاهتان را روی چشم های طرف مقابل نگه دارید.
جهت نگاه: اگر فرد چیزی را که قبلا دیده به یاد می آورد چشمانش به بالا نگاه می کنند. اگر چیزی را که شنیده به یاد می آورد به پهلو نگاه می کند. اگر آنچه را که قبلا احساس یا لمس کرده یادآوری می کند، به پایین و راست خیره می شود. اگر در ذهنش با خود حرف می زند، به پایین و چپ خیره می شود.
ابروها: پایین آوردن ابروها برای نشان دادن سلطه است و بالا بردن ابروها تسلیم و تبعیت را نشان می دهد.

حرکات سر

 وقتی کسی نسبت به چیزی که گفته می شود یا اتفاق می افتد نگاه بی طرف دارد، سرش را بالا می گیرد و به ندرت حرکت می دهد.  سر تکان دادن آرام نشانه این است که شنونده به سخنان گوینده علاقمند است. بنابراین وقتی کسی حرف مهمی می زند خیلی آرام و سنجیده سه بار سرتان را تکان دهید. سر تکان دادن سریع به گوینده می گوید که به اندازه کافی شنیدید و می خواهید دیگر حرف نزند تا شما حرف بزنید.
- سر خمیده به یک طرف: زمانی که افراد به موضوع خاصی علاقه نشان می دهند سر خود را به یک طرف خم کنید وقتی سخنرانی می کنید به سرهای حضار توجه کنید.
- سر پایین: وقتی چانه به سمت پایین است پیام این است که افکار منفی، قضاوت گر یا تهاجمی است.
- برداشتن کرک های خیالی: یکی از رایج ترین نشان های نارضایتی این است که شنونده مرتبا کرک های خیالی را از روی لباس خود بر می دارد که نشانه بی علاقگی او نسبت به آنچه می شنود است.
حالت سلطه جو و آماده: حالت ایستاده همراه با دست ها به کمر
- قرار دادن انگشت شصت داخل کمربند یا بالای جیب: مردها این حالت را به خود می گیرند تا نترس بودن خود را نشان دهند. و در حضو زنان نشانه این است که می خواهند سلطه و نفوذ خود را نسبت به زنان نشان دهند
پاهای کاملا باز: ژستی مردانه برای نشان دادن اقتدار. توصیه این است که در محیط های کاری پاها را نزدیک به هم نگاه داریم.
- برعکس نشستن روی صندلی: افرادی که از این حالت استفاده می کنند افرادی مقتدر و برتری جو هستند که سعی می کنند وقتی از گفت و گو خسته شدند، دیگران را کنترل کنند. آسان ترین راه برای خلع سلاح این افراد، ایستادن یا نشستن پشت سر آنهاست، چرا که در این حالت احساس خطر کرده و مجبور می شوند موقعیت خود را تغییر دهند.
- دست ها پشت سر: افرادی که احساس اطمینان به خود، برتری یا تسلط راجع به مسئله ای دارند به این شکل می نشینند. برای کنار آمدن با این افراد  این است که چیزی را به آنها نشان دهید تا اجبارا به جلو خم شوند یا مثل خود آنها بنشینید ولی خانم ها بهتر است این کار را نکند و ایستاده به صحبتشان ادامه دهند این کار او را مجبور می کند موقعیتش را تغییر دهد تا بتواند به ادامه گفت و گو بپردازد.
- آماده ختم گفت و گو: فردی که دست ها را روی زانو می گذارد یا روی دو لبه صندلی می گذارد و تنه را به جلو ختم می کند تمایل به ختم گفت و گو دارد.
- ضرب گرفتن روی میز: با ریتمی یکنواخت روی میز زدن یا دکمه خودکار را بالا و پایین کردن یا با پاشنه به زمین زدن نشان  می دهد که حرف های شما تازگی ندارد یا کسل کننده است.
- گام های کوتاه - بلند: گام های بلند برداشتن و کمر را راست و سر را بالا نگاه داشتن بیانگر حالت مطمئن برعکس گام های ریز با شانه های قوز کرده فرد را ترسو آسیب پذیر نشان می دهد.
- بی رغبتی: اگر می خواهید برتر از دیگران جلوه کنید، پشت به دیوار تکیه زده و دست به سینه بایستید. یعنی مزاحم نشوید.
- بی قراری (وول خوردن): با پول خرد توی جیب بازی کردن یا با موها و لباس کلنجار رفتن علامت بی قراری و عصبی بودن است.
- به دیوار تکیه زدن: زمانی که به دیوار یا درب ورودی با آرامش تکیه می زنید به دیگران می گویید که بمانند این روشی برای طولانی کردن گفت و گو است.
- گوش کردن: یک شنونده علاقمند به سوی گوینده خم می شود. برعکس دور شدن از گوینده نشانه عدم علاقه به موضوع است.
- تماس یا لمس: تماس هنگام لمس  زمانی جایز است که حامل پیام علاقه و آرام کردن باشد در غیر اینصورت هر گونه تماسی توهین تلقی می شود.
حرکات با عینک: برای طفره رفتن از تصمیم گیری افراد عینک را درآورده و تمیز می کنند اگر دوباره عینک را به چشم زد یعنی می خواهد بیشتر بررسی کند اگر عینکش را تا کرد و کنار گذاشت یعنی می خواهد مکالمه را پایان دهد اگر عینک را روی میز گذاشت یعنی پیشنهاد شما را رد کرده است. در دهان گذاشتن دسته عینک هم برای به تاخیر انداختن تصمیم گیری است.
- نگاه کردن از بالای عینک: این حرکت بیان کننده نوعی داوری و انتقاد است. بهتر است هنگام صحبت کردن عینک را بردارید و هنگام گوش کردن دوباره به چشم بزنید این کار باعث آرامش فرد مقابل می شود. 
- افرادی که عینک را روی سرشان می گذارند افرادی راحت، جوان و خونسرد به نظر می رسند.
- تقلید کردن حرکات: وقتی طرف مقابل حرکات و رفتار های شما را مثل آیینه تکرار می کند نشان می دهد که به شما علاقه دارد و می کوشد به نوعی خود را به شما نزدیک کند. 
حرکات مربوط به مالکیت: انسان ها به سمت اشیاء یا افراد خم می شوند یا به آنها تکیه می دهند تا ادعای مالکیت خود را به آن شی یا فرد نشان دهند. تکیه زدن  به وسایل دیگران یا استفاده از آنها بدون اجازه موجب عصبی شدن طرف مقابل می شود. نشستن  در وضعیت یک پا روی دسته صندلی  یا گذاشتن پا روی میز احساس مالکیت فرد را به آن شی نشان می دهد. این حرکات هنگام مذاکره آزاردهنده است.

نکات کلیدی زبان بدن

۱- دست ها یا پاهایتان را ضربدری (دست به سینه) قرار ندهید
۲- ارتباط چشمی برقرار کنید، اما به دیگران زل نزنید
۳- مکان بیشتری را با کمی باز کردن پاها اشفال کنید تا نشانگر اعتماد به نفس باشد
۴- شانه هایتان را رها کنید
۵- وقتی کسی با شما صحبت می کند با تکان های سر او را تصدیق کنید
۶- دولا و خمیده ننشینید، صاف بنشینید
۷- خم شوید، اما نه خیلی زیاد
۸- لبخند بزنید و بخندید
۹- به صورتتان دست نزنید
۱۰- سرتا را بالا نگاه دارید
۱۱- کمی حرکاتتان را کندتر انجام دهید
۱۲- بی قرار نباشید
۱۳-  از دست ها برای توصیف یا تاکید بر حرفی که می زنید استفاده کنید اما افراط نکنید
۱۴- لیوان نوشیدنی را جلوی سینه نگیرید بلکه پایین تر بگیرید
۱۵- خیلی نزدیک نایستید
۱۶- آیینه
۱۷- رفتاری خوب و مناسب داشته باشید