روش دیویس را می توان براي رفع مشكل نارساخواني دانش آموزان بکار برد. در جلسه اول، روش دیویس را برای دانش آموزان بیان  کرده و به اهمیت همکاری آنها و انجام  تمرینات در منزل تاکید می شود.
جلسه دوم: ابتدا باید دست برتر را در کودک تعیین کرد که فرد به راحتی آن را تصور کند. از دانش آموز خواسته می شود که با استفاده از قوه تخیل خود و با چشمان بسته تصویر بعضی از چیزهای مورد علاقه اش را در ذهنش تجسم کند، سپس موقعیت آن  شی را به صورت ذهنی تغییر دهد.
جلسه سوم تمرین جهت یابی: به کودک گفته می شود ما می توانیم در ذهنمان بر شی تمرکز کنیم و آن را ثابت نگه داریم اما نمی توانیم بر چیز خاصی ثابت بمانیم و تصورات ذهنی ما حالت شناور دارد، حالا سعی کن که به آنچه در تصوراتت است دیگر فکر نکنی و اجازه دهی گم گشتگی یا همان حواس پرتی اتفاق بیفتد، بعد که این اتفاق رخ داد از کودک خواسته می شود تمرکزش را به نقطه قبل باز گرداند.
جلسه چهار شیوه رهاسازی: به کودک گفته می شود دستت را مشت کن، حالا به طور ذهنی یک دست باز خیالی را فرض کن، ولی به جای باز کردن دست، مشتت را سفت تر کن و برعکس این تمرین نیز انجام شود. سپس گفته می شود حالا بدن هیچ تفکری بگذار دستت به سادگی رها شود؛ به این حس که از میان دستت به طرف نوک انگشتانت یورش برده و خارج می شود حس رهایی می گوییم.
جلسه پنجم روش مرور موقعیت یابی: از دانش آموز خواسته می شود تا انگشتش را در مکان نقطه موقعیت یابی قرار دهد. به طور نمونه کودک دستش را روی سرش قرار داده و تصور می کند که انگشتش در خط میانی بدنش قرار دارد و بر انگشت او ضربه زده و می گوییم این همان نقطه ای است که تو نباید آن را حرکت دهی. هدف تمرین این است که دانش آموز یاد بگیرد در هنگام خواندن متن خودنظارتی و خودکنترلی داشته باشد و تمرکز و توجه خود را حفظ نماید.
جلسه ششم میزان سازی دقیق: کودک با چشمان بسته مکان دوری مانند یک منظره را نگاه می کند، و از او خواسته می شود که ذهنش را روی آن نقطه قرار دهد، سپس با چشمانش به آن نقطه نگاه کرده و تعادل خود را روی یک پا حفظ کند.
جلسه هفتم ادامه تمرین میزان ساز دقیق: از کودک خواسته می شود سرش را به طرف پایین خم کرده و تعادلش را روی یک پا حفظ نماید؛ درعین حال به او گفته می شود که با حرکت دادن تمرکز ذهنش، تعادلش از بین می رود.
جلسه هشتم هماهنگی: بازی با توپ که ابتدا کودک باید با حفظ تعادل هر یک از توپ های پرتاب شده را یکی در یک دست و دیگری در دست دیگر بگیرد. سپس دو توپ همزمان در دو طرف خط میانی پرتاب کند. بعد از مدتی تمرین هر دو توپ به یک طرف بدن پرتاب شود و کودک باید با حفظ تعادل آنها را بگیرد.
جلسه نهم تسلط یابی بر نمادهای اصلی: تسلط یابی بر حروف الفبا، مدل سازی حروف الفبا با خمیر، یادگیری کاربردهای آن و پیدا کردن حروف مورد نظر در متن های مختلف توسط کودک.
جلسه دهم: کودک با استفاده از یک فرهنگ واژگان ساده علائم نقطه گذاری مانند علامت سوال، ویرگول و غیره را با استفاده از خمیر ساخته و آن را بر روی کاغذی که نام علامت موردنظر بر روی آن نوشته شده قرار دهد.
جلسه یازدهم هجی کردن: از کودک خواسته می شود که حروف را در یک واژه تشخیص داده و آنها را یکی یکی بدون صدا کشی بگوید، سپس واژه را بعد از درمانگر تکرار کند که هدف شناسایی و تشخیص حروف و واژه است.
جلسه دوازدهم: از کودک خواسته می شود کل واژه را برانداز کند. اگر واژه درست خوانده نشد، دوباره آن را نگاه کند و اگر برای بار دوم نیز واژه را صحیح نخواند، آن را هجی کند. بعد آموزش دهنده به کودک می گوید که آن واژه چیست و او واژه را تکرار می کند.
جلسه سیزدهم هجی کردن: از کودک خواسته می شود که تکه های کاغذ را جهت آشکار کردن تک تک واژه ها و خطوط متن حرکت دهد.
جلسه چهاردم: بعد از تشخیص واژه از طرف کودک، استفاده از تکه کاغذ راست به چپ حذف شده و فقط یک کاغذ برای آشکار ساختن خط کامل مورد نظر، هر بار به طرف پایین صفحه توسط کودک حرکت داده می شود.
جلسه پانزدم تصویر در نقطه گذاری: هدف خواندن، درک و فهم متن است که خوانده می شود. از کودک خواسته می شود که جمله ای از متن را بخواند، سپس بدون این که به واژه ها متن نگاه کند؛ معنی چند واژه از او پرسیده شود، اگر معنی واژه را ندانست معنی آن واژه توضیح داده می شود یا آن را از فرهنگ واژگان پیدا می کند.