تشخیص مشکلات روانی کودکان برای خودشان خیلی دشوار است بنابراین مشکلات روانشناختی کودکان، مستلزم تشخیص و درمانهای خاصی است. هر کودک دارای ویژگی ها و شرایط روانی خاصی است و برای شناخت شرایط و وارد شدن به دنیای آنها دو روش وجود دارد. راه اول این است که به بازی ها و گفتار و داستان های کودکان توجه شود و از این طریق وارد دنیای آنها شده و آن را درک کرده و راه دوم اینکه نقاشی ها و نوشتارها و داستان های آنها را بررسی کرد. داستان وسیله ای بیانی است که با افکار کودک مطابقت می کند و او را در تخیلاتش آزاد می گذارد تا نیازها، ترس ها، تعارض ها و نگرش های خود را به صورتی آزادانه و کمتر دلهره آور بیان کند. پژوهشگران معتقدند که تعریف داستان توسط کودک روش موثری برای رشد مهارت های کلامی، افشای نیازها و آرزوهای درونی و در نهایت شناخت شخصیت کودک است. همان گونه که اشاره شد در کنار داستانی که کودکان روایت می کنند نقاشی های آنان نیز موضوعی است که می تواند راهی به دنیای ذهنی آنان بگشاید. در عصر حاضر هر روز که می گذرد شناخت هنر کودکان به خصوص نقاشی اهمیت بیشتری می یابد، کودکان در فرآیند نقاشی اجزای مختلف تجاربشان را در قالب یک کل معنادار و جدید، سازماندهی می کنند. در نقاشی، کودک به ما چیزی فراتر از یک تصویر را نشان می دهد، آنها در حقیقت جزئی از وجود خودشان را نمایش می دهند، اینکه چطور می بینند، فکر و احساس می کنند. در واقع نقاشی های آنها، تصورات، رویاها، افکار، باورها و عقاید، خاطرات و احساساتشان را افشا می کند. با توجه به موضوع گفته شده می توان اظهار داشت که نقاشی و تعریف داستان به منزله فرافکنی ناهشیار از آغاز با هدف شناخت شخصیت و حل مشکلات روانی کودکان به کار گرفته می شود.