در روان درمانی برای تغییر در جهت گیری افراد نسبت به مشکل، روشها و فن های متعددی به کار گرفته می شود که یکی از این روشها استفاده از داستان و استعاره است. داستان ها، قابلیت ها و پتانسیل متعددی دارند که توجه بسیاری از روان درمانگران کودک و بزرگسال و پژوهشگران را به خود جلب کرده است. امروزه استعاره و داستان هم در حوزه درمان و هم در حوزه آموزش های روانی به کودک و نوجوان کاربرد وسیعی یافته است، زیرا وسایل منطقی و مولد برای ارتباط درمانی با کودک و نوجوان را فراهم می کند. و از آنجایی که داستانها معمولا حول محور مشکل بیمار اما در خارج از جهان او و بر محوریت شخصیت دیگری اتفاق می افتد، بیمار فرصت می یابد تا خود، مشکلات و رفتارش را به صورت استعاره ای از بیرون بنگرد، که در نهایت موجب کاهش مقاومت بیمار می شود. علاوه بر آن داستانها به راحتی قابل یادآوری و برجسته هستند و پاسخ های هیجانی را فرا می خوانند و این هیجانها، پیام داستان را برجسته تر و در حافظه ماندگارتر می سازد. علاوه بر این استعاره ها و داستان، فرصت ارتباط تماس و بیان هیجانات را فراهم می کنند، زیرا فرد دقیقا در حصر تجاربی است که داستان بیان می کند. همچنین هم زمان با درهم شکسته شدن دفاع ها و مقاومت توسط داستان، فرد  فرصت بیشتری برای بروز هیجانات و تماس با آنها را می یابد. داستان ها ن روش های جدید حل مسائل و الگوی تفکر را به شیوه غیرمستقیم به کودک از طریق مراحل مختلف آموزش می دهند این مراحل شامل فراهم کردن اطلاعاتی درباره مشکلات، ایجاد بینش نسبت به مشکلات، بحث در مورد مشکلات، ایجاد نگرشها و ارزشهای جدید، و فراهم نمودن راه حلی برای مشکلات است.