مهارت های اجتماعی شامل مجموعه مهارتهایی هستند که موانع روابط اجتماعی مثبت و عملکرد اجتماعی آموخته شده را برطرف می کنند و می توانند به عملکرد موثر و مفید فرد کمک کنند. در تعریفی دیگر، مهارت های اجتماعی شامل رفتارهای قابل یادگیری هستند که فرد را قادر می سازند با دیگران رابطه موثر داشته و از عکس العمل های نامعقول اجتماعی خودداری کند و از مهمترین این مهارت ها می توان همکاری، مشارکت با دیگران، کمک کردن، آغازگر رابطه بودن، تقاضای کمک کردن، تعریف و تمجید از دیگران و تشکر و قدردانی از دیگران را نام برد. نارسایی در مهارتهای اجتماعی افراد را با مشكلات متعددی مواجه می کند و باعث عدم مصالحه و سازش در روابط بین فردی، مشكلات، و اختلالات رفتاری می شود و بر تحول شخصیت و سازش پذیری با محیط، تأثیر منفی می گذارد. می توان گفت که مجهز بودن افراد به مهارتهای اجتماعی، آنان را قادر می کند تا در موقعیت های مختلف، واکنشهای مناسب و منطقی از خود بروز داده و از وقوع رفتارهایی که دارای پیامدهای خطرناک و مضر بوده، جلوگیری کنند. همچنین داشتن مهارت اجتماعی و ابراز هیجاان بالا و مهار شده در موقعیت مناسب، سبب می شود که افراد تحت شرایط تنشگر، آرامش خود را حفظ کنند. بنابراین افراد با فراگیری مهارتهای اجتماعی، توان برقراری تعادل در زندگی اجتماعی خود را خواهند داشت که همین موضوع در نهایت به توسعه همه جانبه آنها در سطح تحصیلی، اجتماعی، فرهنگی سیاسی و اقتصادی کمک خواهد کرد؛ زیرا این افراد خود را در جامعه متعلق به اجتماع می دانند.