ماندالا واژه سانسکریتی است که از ریشه ماندا به معنی ذات و همچنین پسوند لا به معنی ظرف یا دربردارنده گرفته شده است و نمادی برای یک کهن الگو به نام خود محسوب می شود، همچنین این لغت به معنای دایره به کاررفته است، ماندالا در نظریه روانشناسی تحلیلی یونگ یعنی خود به فردیت رسیده و وحدت یافته. ماندالا یا تصاویر دایره ای، مکرراً در طبیعت و همچنین به وسیله انسانها در طول تاریخ و در مناطق مختلف دنیا با محتواهای دینی و قومی مشاهده شده است. یونگ به اقصی نقاط دنیا سفر کرد و به مطالعه فرهنگ های گوناگون پرداخت، او کشف کرد که نماد ماندالا در تمامی فرهنگها وجود دارد، او در حین کار با بیماران روانی خود دریافت که ماندالا به طور تکرارشونده ای در رؤیاها و نقاشی های آنها تظاهر می یابد. او از ماندالا در درمانهای شخصی خود استفاده می نمود و باور داشت که ترسیم ماندالا می تواند به عنوان یک بیان قابل مشاهده از وضعیت روانی فرد مورد مطالعه قرار گیرد. یونگ علاوه بر توجه به بعد درمانی و التیام دهنده ماندالا، از ماندالا به عنوان ابزاری برای تفسیر نمادها استفاده می کرد، همچنین از ماندالا به عنوان پل ارتباطی بین خودآگاه و ناخودآگاه یاد می کرد او درمان جویان خود را در زمانهای مناسب در فرآیند درمان ترغیب می نمود که نمادهای خود (ماندالا) را تفسیر نمایند و معتقد بود که ماندالا یک تصویر از وضعیت روانی فرد است. هنگامیکه یونگ در کلینیک دانشگاه زوریخ در سوئیس مشغول به کار بود، شروع استفاده از ماندالا به عنوان بخشی از درمان بیمارانی که دچار تعارضات و سردرگمی های درونی بودند، رقم خورد. او معتقد بود که ترسیم ماندالا به عنوان یک گام درمانی برای کاهش وابستگی درمان جو به درمانگر و همچنین وسیله ای برای تفسیر رؤیاها توسط خود شخص درمان جو مورد استفاده قرار می گیرد. یونگ معتقد بود که مراجعین با رنگ آمیزی یا کشیدن ماندالا به وسیله تخیل یا محتوای رویاهاشان در جهت منعکس کردن فردیت خود استفاده می نمایند.