روزه داری به ویژه در روزهای گرم سال موجب کم آبی نسبی بدن می شود. حتی در فردی که فعالیت جسمی او در حداقل ممکن است آب بدن از راه های مختلف از جمله ادرار، مدفوع، تعریق نامحسوس و تنفس (بازدم) از بدن دفع می شود. لازم است این کمبود، در فاصله افطار تا سحر تا حد ممکن جبران شود. چگونگی برطرف کردن این کم آبی، مهم است؛ برای جبران کم آبی روزه دار، توجه به چند نکته ضروری است: 
۱- آب مورد نیاز بدن فقط از طریق نوشیدن مایعات تامین نمی شود. بلکه می توان گفت تقریبا هر آنچه انسان می خورد، مقداری آب دارد که میزان آن در انواع خوراکی ها متفاوت است. به عنوان مثال برنج پخته آبکش شده بین ۶۸ تا ۷۶ درصد، انواع نان (تافتون، سنگک، بربری و ...) بین ۳۰ تا ۴۰ درصد و انواع میوه ها بین ۷۳ تا ۹۱ درصد آب دارد (سیب ۸۴-۸۹ درصد، انگور ۸۱-۸۴ درصد، موز ۷۳-۷۴ درصد).
۲- برای هضم، لازم است غذا در غلظت مناسبی از شیره های گوارشی قرار گیرد. اگر این غلظت، از حد طبیعی خود کمتر باشد (محیط بیش از حد لازم رقیق باشد)، هضم دچار اختلال می شود. 
۳- غذا برای هضم در معده، نیاز به حرارت مناسب دارد. اگر حرارت معده با عوامل خارجی (مانند نوشیدنی های سرد) یا عوامل داخلی (مانند خلط بلغم و سودای غیرطبیعی) کاهش یابد، هضم دچار اختلال می شود.
۴- افزایش حرارت اعضایی مانند قلب، کبد و ریه باعث ایجاد تشنگی می شود. این افزایش حرارت می تواند بر اثر سوء مزاج و یا در اثر فعالیت بدنی ایجاد شده باشد. اگر به هر وسیله ای این حرارت کاهش یابد، تشنگی نیز برطرف می شود. این افزایش حرارت می تواند از طریق نوشیدن مایعات خنک، از طریق خنک کردن موضعی بدن( دوش آب سرد) ویا از طریق استنشاق هوای سرد برطرف شود. 
حال به راه های صحیح جبران کم آبی ناشی از روزه داری می پردازیم. بخشی از این کم آبی با خوردن افطار ( آب جوش، سوپ رقیق و غیره ) و بخشی از آن با خوردن شام ( نان، برنج و غیره ) برطرف می شود. در صورتی که فرد نیاز به نوشیدن داشته باشد بهترین زمان نوشیدن مایعات پس از گذشت یک تا دو ساعت بعد از صرف شام است.