هفت‌سین مجموعه‌ای از هفت چیزِ نمادین است که نام آنها با حرف «سین» شروع می‌شود و به‌طور سنتی در نوروز، سال نو ایرانی، به نمایش در می‌آید. هفت‌سین از مشهورترین مراسم نوروز است که روی زمین، میز یا خوان گذاشته می‌شود و معمولاً اعضای خانواده در زمان  سال تحویل، در کنار آن می‌نشینند. این سفره از گردهم آوردن و انتخابِ هفت چیز از موارد مقابل است: سیب، سنجد، سماق، سمنو، سیر، سرکه، سبزه (دانه‌های گندم و امثال آن که قبلاً در بشقابی کاشته و سبز کرده‌اند. البته برخی فکر می کنند هر چیزی که اول اسمش سین باشد می توانند در سفره هفت سین قرار داد. اما این اشتباه است مثلا از سکه استفاده می شود که درست نیست. هفت چیزی که در سفره هفت سین قرار می گیرد تابع شرایط خاصی است بدین قرار که آن هفت چیز باید ۱- ریشه گیاهی داشته باشد. ۲- خوراکی باشد. ۳- در ادبیات فارسی باشد. ۴- مشتق از دو کلمه نباشد مثلا سیر ترشی. ضمنا باید خود آن چیز را در سفره هفت سین قرار دهید،  پلاستیکی آن قابل قبول نیست. اگر پلاستیک آن چیز را در سفره هفت سین قرار دهید مثل این است که اسم آنها را روی کاغذ نوشته باشید. در ضمن سکه یک کلمه عربی است و شرایط هفتت سین را ندارد. هر کدام از این هفت چیز نماینده فرشته خاصی است: ۱- سیر فرشته سلامت. ۲- سرکه فرشته ترشی . ۳- سیب سرخ فرشته زن خانوادد. ۴- سنجد فرشته میوه های خشکبار. ۴- سمنو فرشته شیرینی زندگی. ۵- سبزه فرشته خرمی ورود به فصل بهار و خرمی. ۷- سماخ فرشته دانه های مورد استفاده در طول زندگی مانند گندم، برنج و غیره