والدین در مورد مسائل جنسی اغلب با سئوالاتی از طرف کودکان خود مواجه می شوند که ممکن است برای پاسخ دادن به آنها با چالش مواجه شوند. کودکان پیش دبستانی به علت ندانستن اسامی آناتومیکی بدن ممکن است در معرض سوءاستفاده های جنسی متفاوتی قرار گیرند. آموزش جنسی به کودک در صورتی که بر مبنای شرایط سنی، فرهنگی و ارائه اطلاعات دقیق و مناسب در مورد اعضای بدن و عملکرد هریک از آنها باشد از سوءاستفاده های جنسی کودکان می کاهد. آموزش جنسی به کودک به ویژه زمانی که این آموزش از جانب والدین آگاه صورت پذیرد با کسب اعتماد به نفس همراه است. زمانی که این آموزش نادیده گرفته شود، کنجکاوی کودک با جستجو بر روی بدن خود و یا کودک دیگر رخ خواهد داد. والدین باید اولین افرادی باشند که مسائل جنسی را به کودکان خود می آموزند. اگر کودکان قادر باشند در مورد پرسشهای جنسی خود با والدین صحبت کنند، پیامد مثبتی خواهد داشت. مادران در انتقال اطلاعات و آموزش رفتارهای سالم از جمله مسایل جنسی، به فرزندان خود نقش کلیدی دارند. پاسخ به کنجکاویهای جنسی کودک نه تنها باعث فعالیت جنسی زود هنگام آنان نمی شود، بلکه باعث به تعویق انداختن آن می شود. به هر میزان که والدین در تربیت جنسی کودک از روش ها و برنامه های اصولی و منطقی استفاده کنند، تربیت جنسی کامل می شود. کودکانی که تحت تربیت و آموزش جنسی مناسب قرار نگرفته باشند، ممکن است در تصویر بدنی از خود، ارتباطات بین فردی، مهارت تصمیم گیری در مورد رفتارهای جنسی و پذیرفتن نقش و هویت جنسی خود دچار تعارض گردند. این مسأله سلامت جنسی را متأثر خواهد کرد. آگاهی یافتن والدین و کودکان از تربیت و آموزش جنسی به موقع و متناسب با سن کودک در پیشگیری از انواع سوء استفاده های جنسی از کودکان مؤثر خواهد بود.