میزان خواب در انسان به عوامل مختلفی از جمله تفاوت های فردی، جنس، سن و غیره بستگی دارد. برای نمونه نوزاد بیش از ۱۶ ساعت در شبانه روز می خوابد ولی به طور معمول هر ۴ ساعت به دلیل گرسنگی از خواب بیدار می شود. رشد و نمو بدن نوزاد در ارتباط با همین خواب طولانی مدت می باشد. در دوران کودکی نیاز به خواب به ۱۰ الی ۱۴ ساعت کاهش می یابد. البته بیشتر کودکان به یک خواب کوتاه مدت بعد از ظهر نیاز دارند. در سن مدرسه که نظم خاصی در خوابیدن برقرار می شود نیاز به خواب به ۹ تا ۱۲ساعت می رسد. نوجوانان به خواب بیشتری احتیاج دارند که لزوما با نیازهای رشدی ایشان مرتبط است. اما برای جوانان معمولا  ۷ساعت خواب شبانه روزی کافی است.با افزایش سن مثلا دوره میانسالی احتیاج به خواب کمتر می شود و ۶ ساعت خواب برای این افراد کفایت می کند.
پرخوابی
پرخوابی یکی از رفتارهایی است که تاثیر منفی بر امور مادی و معنوی شخص دارد. این موضوع در احادیث نقل شده از معصومان (ع) مورد نکوهش واقع شده و به پرهیز از آن توصیه شده است. امام صادق (ع) تمامی این آثار و مفاسد را در یک جمله کوتاه بیان کرده و می فرماید: پرخوابی دین و دنیا را از بین می برد.
کم خوابی
کم خوابی هم مانند پرخوابی در روایات مورد نکوهش قرار گرفته است. در روایتی امام صادق(ع) می فرماید: کس که در طلب کسب و کار شب را بیدار بماند و به چشم بهره اش را از خواب ندهد کسبش حرام  است. در مورد اختلالات روحی و کار شب نیز تحقیقات نشان داده است که چنانچه نظم نور و تاریکی طبیعی توسط انسان به هم ریخته شود و با نور مصنوعی شب را بطور کامل روشن نماید، ساعت بیولوژیک انسان دچار اختلال شده و متعاقب آن بیماری افسردگی بروز خواهد کرد
زمان خواب
از منظر روایات، خوابیدن در بعضی زمانها مذموم و ناپسند و در بعضی زمانها ممدوح و پسندیده است.در برخی اوقات مانند بامداد نهی از خواب و برخی اوقات مانند خواب قلیله امر به آن شده است. در تحقیقات علمی نیز ثابت شده است که خواب بیش از یک ساعت در طول روز باعث افزایش فشار خون ،چاقی و اختلالات حافظه خواهد شد و چنانچه خواب شبانه با تاخیر انجام شود، اضطراب، کاهش قدرت فراگیری، بی خوابی، خرخر شبانه و اختلالات جسمی روی خواهد داد. تحقیقات نشان داده است که چاقی و کاهش توانایی در کنترل فعالیت های روزانه از زمانی رخ می دهد که خواب زودتر از ۹شب و بعد از یک نیمه شب شروع شود.