پژوهش های متعدد نشان داده است که خواب سبب ترشح هورمون رشد، ارتقای تکامل کودکان، وزن گیری و رشد بهتر می گردد، این امر در سنین کودکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در طی دوران کودکی، سالیان خردسالی، مهمترین دوران بروز مشکلات خواب است. میزان نیاز به خواب در انسان ها متفاوت بوده و به عوامل گوناگون نظیر؛ سن، زمینه ژنتیکی، حالات فیزیکی و روانی شخص بستگی دارد به طوری که خواب از ۶ هفتگی که حدود ۱۴ تا ۱۶ ساعت است به ۱۲ تا ۱۴ ساعت در یک سالگی می رسد. اما با وجود این که میزان خواب کودکان با افزایش سن آنان کاهش می یابد ولی نسبت به بزرگسالان زمان بیشتری به خواب نیاز دارند و خواب در سنین کودکی اهمیت زیادی می یابد. بنابراین برقراری الگوی سالم خواب در کودکان، نیاز به اطلاعات والدین دارد و لازم است در هر ویزیت پایش رشد، در مورد خواب کودک از والدین سوال شود و والدین نیز متوجه اهمیت موضوع باشند. مشکلات خواب چه از نظر کمیت نظیر اختلال در شروع به خواب رفتن و چه اختلال در کیفیت خواب (نظیر بیدار شدن های مکرر) منجر به خواب نامناسب در کودک می شود. در واقع عادات، کیفیت و کمیت خواب می تواند سلامتی دوران کودکی را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین یادگیری عادات خواب در دوران کودکی، فرآیند زندگی بزرگسالی را متاثر ساخته و سلامت فرد و جامعه را به مخاطره می اندازد. لذا ارتقاء دانش، باورها و عملکرد مادران در زمینه های مراقبتی از جمله چگونگی رفتار و عملکرد در هنگام مشکلات خواب کودک خردسال، می تواند بر شکل گیری عادات صحیح رفتاری و به خصوص عادات خواب کودک موثر باشد.