قناتهاي بسياري در شهرهاي مختلف کشور وجود دارد که ساليان متمادي نيازهاي آب شرب و يا بخش کشاورزي را براي مردم برطرف ساخته اند. آبی که از قنات بدست می آید هزینه بسیار کمی دارد و نیز جهت استحصال آب قنات نیاز به پمپ یا وسایل دیگر نیست. در سالهاي اخير و به مرور زمان اين هنر ارزشمند ايراني با بي توجهي در حفظ و نگهداري واستفاده مجدد روبرو شده است. قناتها اگر چه زندگي را براي اين سرزمين به ارمغان آوردند امّا با استفاده بيش از حد و بهره برداري غير اصولي و عدم مديريت وهمچنين کم آبي هاي مکرّر در سالهاي اخير بازسازي و عدم رسيدگي، قناتها رو به فراموشي نهاده واين هنر و ميراث گرانبهاي گذشتگان در سالهاي اخير روبه افول و ويراني رفته است. برخي از قناتها از نظر موقعيت جغرافيايي در اطراف شهرها و روستا ها قرار دارند و مي توان با استفاده از پتانسيل آنها و با توجه به ويژگيهاي ساختاري و مکانيزم هاي هدايت جمعيتي و کنترل شهري از آنها استفاده هاي قابل ملاحظه اي نمود. . معماری قنات یا کاریز مختص ایراینان است و این فناوری زیبا اما پیچیده و پیشرفته بیش از ۳ هزار سال در ایران پیشینه دارد. طاق های قوسی که با سنگ درون برخی قنات های تاریخی شهر ایجاد شده نشان از معماری پیشرفته قنات در این خطه دارد. فناوری قنات یکی از مسایل مهم و برای در اختیار گرفتن آبهای زیرزمینی یا سطحی در گذشته و امروز نیز در بعضی شهرهای ایران مانند یزد، هنوز نیمی از آب مورد نیاز را تهیه می کند. فناوری هایی مانند قنات اگر چه از زمانهای قدیم بدست ما رسیده اند، اما به هیچ وجه ناکارآمد نیستند، بلکه بسیار هم کارا و مطابق با نیازهای امروز ماست. راه پیشرفت هر کشوری از مسیر تکیه بر فرهنگ و تمدن بومی آن کشور طی می شود و کشورهای دیگر نیز به همین شکل عمل می کنند. رشد و گسترش گردشگري با هدف شناساندن فرهنگ و هنر مهندسي نياکان داراي اهميت بسزايي مي باشد. ما باید با بازسازی این قناتها از آنها در آبیاری و کشاورزی و موارد دیگر از جمله گردشگری استفاده کنیم.