اگرچه چین مانند کشورهای همسایۀ خود، یعنی تایوان و کرۀ جنوبی، در مدیریت بحران شیوع کرونا کشوری موفق به شمار نمی رود، توصیف و ارزیابی نحوۀ مواجهه و مدیریت بحران کرونا در این کشور به چند علت حائز اهمیت است: نخست آنکه اولین کشوری است که با این بحران مواجه شد و ازاینرو اقدام های آن درخور توجه است، و دیگر آنکه در آنجا اول سیاست قرنطینۀ کامل اجرا و در ادامه از راهبردهای فناورانه استفاده شد، مثلا تلاش های مستقلی در جمع آوری داده و پردازش آنها انجام شد که خروجی آن پایگاه دادۀ عظیمی از اخبار بود. محققان با پردازش این داده ها می توانند دربارۀ میزان پیشروی ویروس یا میزان تأثیر اخبار در رفتار مردم پژوهش کنند. در چین چت بات ها توانسته اند با جمع آوری داده های محلی، داده های فراوانی از وضعیت شیوع ویروس کرونا در مناطق مختلف در اختیار دولت بگذارند. همچنین تجربۀ موفق دیگر چین در حوزۀ کنترل افراد مبتلا یا مشکوک به ویروس کرونا استفاده از نرم افزاری است که شرکت علی بابا توسعه داد و درحال حاضر در بیش از ۲۰۰ شهر چین از آن استفاده می شود. هریک از افراد با توجه به علائم سلامتی خود، یکی از سه رنگ سبز، زرد یا قرمز را برای اجازۀ تردد در شهر دریافت می کنند: سبز به معنای سلامتی و امکان تردد آزاد در شهر، زرد به معنای قرنطینۀ هفت روزه، و قرمز به معنای قرنطینۀ چهاده روزه است. مقامات مسئول از این راه افراد را ردیابی می کنند و با استفاده از نقشه های محل تردد همۀ مردم، ازجمله افراد مشکوک یا مبتلا به کرونا به صورت آنالین رصد می شوند. این نرم افزار دو کاربرد دارد؛ نخست اینکه هر فرد تحت کنترل قرار می گیرد و دوم اینکه بقیۀ شهروندان از محل تردد مبتلایان به ویروس کرونا آگاه می شوند و کمتر به آن مکانها رفت و آمد می کنند. اگرچه برخی صاحب نظران انتقاداتی را به این شیوۀ نظارتی به سبب نقض حریم خصوصی وارد کردند، برخی دیگر بر این باورند که در این دورۀ حساس، این کار برای کاهش تلفات اجتناب ناپذیر است.
 .