هدف کشارزی ارگانیک، افزایش تولید محصولات بدون تکیه بر اسـتفاده از هرگونـه مواد شیمیایی است. علاوه بر مزایاي زیست محیطی و اقتصادی تولید و مصرف محصولات ارگانیک، کشاورزي ارگانیـک ازلحـاظ اجتمـاعی نیز منافع زیادي به همراه دارد. ازجمله به دلیل استفاده از نهـاده هـای ارزان و غیروارداتی و نیز تکیه بیشتر به نیروی کار، فرصت های شغلی را افزایش می دهد. کشاورزی ارگانیک موجب تقويت تنوع ژنتيكي مي گردد و تعادل طبيعي را به اكولوژي باز مي گرداند. در اين نظام كه آفات و بيماريها با روشهاي غير شيميايي كنترل مي شوند، آلودگي آب و خاك به حداقل يا صفر مي رسد. نتيجه اينكه در پي حاصلخيزي خاك براي توليد مواد غذايي مورد نياز بشر در يك چرخه بيولوژيكي از ورود هر گونه نهاده هاي خارجي مانند كودهاي شيميايي، حشره كش ها، قارچكش ها، علفكش ها و ... به فرايند توليد جلوگيري مي شود. كشاورزي ارگانيك، كشاورزي زنده و پويا است كه در اوائل سال ۱۹۲۴ ميلادي معرفي شده است، بنابراين مي توان گفت يك شيوه نوين از كشاورزي محسوب نمي شود. نكته اساسي در كشاورزي ارگانيك مديريتي است كه در راستاي سازگاري و هماهنگي با طبيعت اعمال مي شود و ثبات كشاورزي در آن به عنوان ارگانيزمي شناخته مي شود كه اجزاي متشكله آن بشر، خاك، و اجتماع جانوري و گياهي مي باشند.
بطورکلی حفظ تنوع ژنتيکي سيستم هاي توليد و محيط هاي اطراف آنها، کاهش آلودگي آب و خاک، کاهش و جلوگيري از فرسايش و تخريب خاک و بهبود بافت خاک، بهره برداري سالم از آبها و حفاظت از منابع آبي و گونه هاي زيستي درون آنها، افزايش موجودات زنده و هوموس خاک، بهينه سازي مصرف انرژي و بازيافت چرخه مواد از مهمترين مزاياي زيست محيطي کشاورزي ارگانيک است.