کوفتگي عضلاني تاخيري به دنبال فعاليت جسماني جديد و غير معمولي بوجود مي آيد و سپس به تدريج از بين مي رود. تاکنون کليه راه ها براي کاهش سريع علائم ناشي از اين عارضه بي نتيجه بوده است. کوفتگي و درد عضلاني يک تجربه معمول و شايع پس از انجام فعاليت هاي جسماني است که با محدوديت حرکتي، سفتي عضلاني، درد، تورم، ضعف و کاهش قدرت عملکردي همراه مي باشد. بطورکلي با توجه به زمان بروز کوفتگي عضلاني، مي توان به دو نوع کوفتگي عضلاني حاد و کوفتگي عضلاني تاخيري اشاره نمود. کوفتگي عضلاني تاخيري از چند ساعت تا چند روز پس از يک جلسه تمرين شديد احساس مي شود. بسياري از افرادي که به فعاليت جسماني جديد و سنگين مي پردازند، به نحوي کوفتگي عضلاني تاخيري را تجربه مي کنند. احساس درد تاخيري، تقريباً ۸ ساعت بعد از فعاليت شروع شده و به تدريج ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از آسيب به اوج مي رسد. درد ناشي از کوفتگي عضلاني ظرف ۵ تا ۷ روز بعد از بين مي رود. درد، گرفتگي، سفتي، حساسيت غير طبيعي و ضعف عضلاني از نشانه هاي اين عارضه هستند. در ارتباط با اين که چرا کوفتگي عضلاني با علائمي مثل درد و گرفتگي همراه است، نظريات مختلفي وجود دارد. برخي معتقدند که درد، نتيجه ورمي است که پس از انتشار پروتئينها، يون ها و مايع خارج سلولي در تارچه هاي عضلاني ايجاد مي شود. برخي نيز اظهار مي دارند که احساس درد، ناشي از مواد بيوشيميايي آزاد شده از سلولهاي آسيب ديده و تحريک گيرنده هاي شيمايي مي باشد. برخي از پژوهشگران کوفتگي عضلاني را ناشي از بروز واکنش هاي التهابي در عضلات عنوان مي کنند. اين پديده، عملکرد افراد شرکت کننده در مسابقات ورزشي را محدود کرده و کارايي آنها را در مسابقات بعدي کاهش مي دهد و گاهي درد و فشار عصبي ناشي از آن به ديگر اعضاي تيم و مربي منتقل و تاثير رواني منفي بر کارايي تيم مي گذارد و همچنين ممکن است مانع شروع يک برنامه ورزشي و ادامه آن شده و تمايل فرد را به اجراي ورزش درماني در طي توانبخشي از بين ببرد. تاکنون راه حل هاي متفاوتي براي از بين بردن و يا کاهش عوارض اين ضايعه پيشنهاد شده است که شامل طيف وسيعي از شيوه هاي درماني از جمله گرمادرماني، سرمادرماني، ماساژدرماني، تحريکات الکتريکي، دارو درماني، اکسيژن درماني و فشار درماني مي باشد. اساس تجويز اين روش ها بر دلايل مختلفي، منجمله ممانعت از شروع علايم ضايعه از جمله رهايش آنزيم هاي عضلاني در خون، حذف زود هنگام مواد زايد پس از ورزش، کاهش درد بيمار و افزايش تحمل فرد به درد بوده و از اين راه سعي در کاهش علايم ناشي از اين عارض دارند. تحقيقات نشان داده است که مصرف ۵ ميلي گرم کافيين موجود در قهوه به ازاي هر کيلو از وزن بدن از ۲۴ ساعت قبل تا ۱۲ ساعت پس از کوفتگي عضلاني، مي تواند کوفتگي عضلاني را کاهش دهد.