توسعه فن آوري منجر به خلق ابزارهاي نوين در حوزه تجارت الکترونيکي شده است. اين ابزارها با ايجاد محيطي سريع، کم هزينه و ايمن نقشي موثر در توسعه تجارت الکترونيکي بر عهده دارند. يکي از اين ابزارها قراردادهاي هوشمند نام دارند. قراردادهای هوشمند نوعی پیشرفته از قراردادهای الکترونیکی می باشند. این قراردادها ماهیتاً با قراردادهای غیرالکترونیکی تفاوتی نداشته و تنها وجه تمایز آنها با سایر قراردادها در شکل انعقاد آنها می باشد. ساز و کار به کار رفته در این قراردادها موجب می گردد تا آنها شامل پروتکل هایی باشند که نشان دهد هر یک از طرفین قرارداد چه تعهداتی را برعهده گرفته اند. این قراردادها توافقاتی خود اجرا و لازم الاجرا می باشند که علی رغم اینکه در برخی جهات نیازمند عامل انسانی جهت کنترل اجرای صحیح قرارداد هستند، خوداجرا بودن آنها از طریق کامپیوتر و لازم الاجرا بودن آن از طریق الزامات قانونی ناشی از مبانی حقوقی موجود در هر نظام حقوقی تامین می گردد. بستری که این قراردادها در آن منعقد می گردند بلاک چین نام دارد. آنچه در این قراردادها به عنوان وجه قراردادی مورد استفاده قرار می گیرد انواع ارز رمزنگاری شده می باشد. از این رو می توان بلاک چین، ارزهای رمزنگاری شده و قراردادهای هوشمند را ابزارهایی جدید جهت انجام فرایندهای مالی و توسعه نظام حقوقی تلقی نمود. این ابزارها به جهت برخورداری از خصوصیات منحصر به فرد نقشی اساسی در توسعه ساز و کار انجام مبادلات در عرصه تجارت جهانی بر عهده دارند. قراردادهای هوشمند می توانند بدلیل دارا بودن ساز و کار انعقاد قرارداد با امنیت بالا، کاهش هزینه انجام معامله، افزایش سرعت انعقاد معامله و ایجاد توازن در قدرت چانه زنی طرفین و نهایتا جلوگیری از وقوع جرایم مالی ابزاری کارا در نظام حقوقی قلمداد شوند.