امروزه درمان فتوديناميک يکي از اميدوارکننده ترين روش هاي غيرتهاجمي درمان سرطان است. برهمکنش نور ليزر با ماده ي حساس به نور و توليد اکسيژن منفرد در واقع، اساس فرآيند درمان با اين روش است. شبيه سازي و بررسي قبل از انجام کارهاي کلينيکي باعث موفقيت بيشتر فرآيند درمان مي شود و بنابراين الزامي است.
شــیوع گسترده ســرطان منجر به پیشــنهاد روشهای مختلف درمان غیرتهاجمی ســرطان مثل درمان بــا روش فتوترمال، روش درمان فتودینامیــک و درمان با منابع متعدد از جملــه امواج فراصوت قوی متمرکزشــده، امواج مایکروویو و امواج رادیویی شده است. در روش درمان فتودینامیک PDT نیازی به وارد کردن الکترود وجود ندارد و امکان درمان موضعی و کنترل شده با این روش وجود دارد. درواقع، درمان فتودینامیکی روش غیرتهاجمی و جدیدی است که دارای مزایایی از جمله سرعت، امکان هدف گیری دقیق، عدم نیاز به جراحی، دوران نقاهت کوتاهتر و غیره می باشــد. در این روش کمترین تهاجم ممکن به بدن بیمار اتفاق می افتد و علاوه براین عوارض روشهای شیمی درمانی را نیز ندارد. اساس روشPDT تابش نوری با طول موج مشــخص به مادۀ حساس به نور PS و تولید اکســیژن منفرد و بنابراین از بین رفتن ســلولهای سرطانی است. درواقــع، در این روش درمانی از مواد حســاس به نور برای افزایش قابلیت انتخاب دقیق ناحیە درمان و افزایش بازده تولید اکســیژن منفرد استفاده می شود. از جمله بزرگترین مزیتهای این روش می توان به انتخابی بودن آن اشاره کرد. این شیوۀ درمان این امکان را برای تیم درمان فراهم می کند که فقط بخش محدودی از بدن بیمار را که سلولهای سرطانی در آن قرار دارند، مورد حمله قرار دهند و عوارض درمان را به حداقل برسانند. در هر حال طول عمر اکســیژن منفرد از مرتبۀ نانوثانیه است که منجر به ایجاد چالش هایی برای بررسی رفتار اکسیژن منفرد و آشکارسازی آن می شود. البته امروزه این مشــکل با پیشــرفتهایی که در عرصۀ علم ابررسانایی و ظهور آشکارسازهای نانوســیم تک فوتون تا حدودی برطرف شده است و می تــوان رفتار اکســیژن منفرد را مورد بررســی و تحلیل قرار داد. عواملی مثل نوع و غلظت مادۀ حســاس به نور، نرخ فلوئنس نور فرودی و میزان اکسیژن موجود در بافت سرطانی بر موفقیت درمان بسیار تأثیرگذار می باشند.