دختران یا پسران، کدام گروه در یادگیري زبان خارجی مستعدتر هستند و جنسیت چه تأثیري در فرایند آموزش زبان خارجی ایفا می نماید و چه رابطه اي میان جنسیت و میزان فراگیري زبان خارجی وجود دارد. چه ویژگیهاي جنسیتی در میزان تسلط و یادگیري زبان خارجی مؤثر هستند و باعث برتري در فرایند یادگیري نسبت به جنس مخالف می شوند. این سؤالات همواره ذهن زبان آموزان و مدرسان را به خود مشغول داشته اند. بررسی دیدگاهها و تحقیقات در زمینه تأثیر جنسیت بر فراگیري زبان خارجی مبین این نکته می باشند که در نظر گرفتن تفاوت جنسیتی در برنامه آموزشی لازم به نظر می رسد و در نظر گرفتن تفاوتهاي بین جنسیتها در برنامه ریزيهاي آموزش زبان خارجی نتایج مطلوبی به همراه خواهد داشت. در پرتو آنچه گفته شد، دختران نسبت به پسران با توجه به ویژگیهاي فیزیولوژیکی و شرایط و موقعیتهاي اجتماعی با انگیزش بالاتري به فراگیري زبان خارجی می پردازند. در دوره راهنمایی، دبیرستانی و حتی دانشگاهی سودمند بودن زبان خارجی نقش مهمی را با توجه به جنسیت ایفا می نماید. اما در سنین بالاتر فراگیري زبان خارجی تأثیر کمتري از جنسیت می پذیرد. پسران از نظر رفتاري نسبت به دختران تمایل کمتري در به کارگیري تواناییهایشان در راستاي یادگیري زبان خارجی از خود بروز می دهند که نقش عوامل اجتماعی بسیار مؤثر می باشد. سازگاري دختران نسبت به پسران با نظام آموزش زبان خارجی بیشتر می باشد و در نتیجه یادگیري آنان در محیطهاي آموزشی بهتر است. افراد در فرایند یادگیري، سبکهاي متفاوتی را به کار می گیرند و در یادگیري زبانهاي خارجی نیز این تفاوتها مشاهده می کردند. بین سبکهاي یادگیري دختران و پسران نیز تفاوتهایی وجود دارد به گونه اي که پسران در مقایسه با دختران داراي سبک یادگیري دیداري و کلی می باشند در حالیکه دختران در مقایسه با پسران داراي سبک یادگیري کلامی هستند که این توانایی کلامی، دختران را قادر می سازد تا در فرایندهاي درك و تولید زبانی و سیالی واژگان زبان خارجی موفق تر از پسران عمل نمایند. لذا، شناخت تفاوتهاي جنسیتی زبان آموزان فرایند یاددهی/ یادگیري و در نتیجه کارآیی نظام آموزش زبان خارجی را موجب می گردد.