در پارادايم کوانتومي در مديريت، ايده ها متاثر از مفاهيم فيزيک کوانتومي هستند و بر مبناي آن به تحليل و توصيف واقعيت هاي دنياي سازمان و مديريت مي پردازند. اين پارادايم، چشم اندازي بديع از جهان سازماني ارائه مي کند. چشم اندازي که هم عيني و هم ذهني، هم منطقي و هم غيرمنطقي، هم خطي و هم غيرخطي، هم منظم و هم نامنظم است.
سازمانهاي کوانتومي از خصوصيات و ويژگيهاي معيني برخوردارند که آنها را از سازمانهاي مبتني بر پارادايم نيوتني، متمايز مي سازد. به طور کلي، خصوصيات تقليل گرا، عمودي، مکانيکي، سلسله مراتبي و بخشي،‌ در سازمانهاي نيوتني (سنتي) و خصوصيات چندجانبگي، چند جهتي، متقاطع، رابطه اي و ترکيبي،  در سازمان هاي کوانتومي، رواج و تسلط دارند.
سازمان کوانتومي، سازماني است در حال تغيير مداوم، وفق پذير، چابك و بدون مرز که در آن نوآوري و اطلاعات، آزادانه در جريان است. به نظر مي رسد يكي از  دلايل قابليتهاي فوق، فاصله گرفتن ساختار سازماني اين سازمانها از ساختار سنتي سلسله مراتبي و هرمي باشد. اين سازمانها از قابليت به حداکثر رساندن مزاياي، شبکه اي بودن، يعني سرعت و انعطاف پذيري برخوردارند و در آنها ارتباطات،  چندجهته و کارکنان، چند مهارته  هستند و اعتماد در سطح بالا است. در اين نوع  سازمانها، با شفاف نمودن مقاصد، نياز به مداخله و هدايت مديران، کاهش مي يابد و در آن بر ايجاد مقاصد مشترک، تأکيد مي گردد. ازاين رو، در سازمانهاي کوانتومي، از فرآيندهاي ارتباطي مختلف براي ايجاد چشم انداز مشترک و شفاف سازي مقاصد، استفاده مي شود.
مؤلفه هاي سازمان کوانتومي
سازمانهايي که از آنها تحت عنوان سازمان کوانتومي ياد مي شود داراي مؤلفه هايي به شرح زير مي باشند:
۱-اعتماد: به حضور در جوامع کاري با خودآگاهي و ميل به اشتراک با ديگران  اشاره دارد.
۲- ارزش ها: ارزشهاي مثبتي که بر اساس يكپارچگي و پاسخگويي افراد قرار  دارد.
۳- تفکر باهم: تفكر هم افزا، تفكر جمعي و حل مسئله را در بر مي گيرد.
۴- يادگيري: توانايي تجربه يادگيري تك حلقه اي و دوحلقه اي را شامل مي شود.
۵- گفتگو: به فضاي باز ارتباطات اشاره دارد.
۶- معنويت: به مواردي مانند توجه به رشد شخصيتي اشاره دارد.