کویید نامی ترکیب شده از حروف سه کلمه کرونا، ویروس و واژه انگلیسی( Disease) بیماری است و عدد ۱۹ ناظر بر سال تشخیص این بیماری (۲۰۱۹ )است. پس از شیوع این بیماری دولت ها توصیه به فاصله گذاری اجتماعی کردند. فاصله گذاری اجتماعی یعنی به حداقل رساندن تماس با مردم و رعایت حداقل دو متر فاصله بین خود و دیگران، پرهیز از حمل و نقل عمومی، کار در خانه و اجتناب از تجمع و محدود کردن سفرهای غیر لازم.
سياست ايجاى فاصله يا محدودیت در تعاملات در بعد اجتماعی و در بعد فردی برای کنترل و محدودیت گسترش ویروس کرونا دقیقا موضعی است که یک مسئله درمانی با مسئله اجتماعی برخورد پیدا می کند. به عبارت دیگر در حال حاضر موثرترین راه کار برای مقابله با گسترش ویروس، کند کردن چرخه های زندگی اجتماعی است تا از بار بیماری کاسته شود و نظام بهداشت و درمان با خطر فروپاشی مواجه نشود. اما اجرای راهبرد فاصله گذاری اجتماعی به معنای تعطیلی چرخ های زندگی اجتماعی و فرو رفتن در غارهای تنهایی نیست. باید راهبرد انسجام اجتماعی همزمان در کنار فاصله گیری اجتماعی اجرا شود. از این رو حتی در شرایط شیوع ویروس کرونا و در عین توصیه به فاصله گیری فیزیکی افراد از همدیگر، نباید اجازه گسیخته شدن تعاملات اجتماعی را داد و افراد جامعه را تشویق به مراقبت از یکدیگر کرد.

مهمترین پیامدهای اجتماعی فاصله گذاری اجتماعی شامل موارد زیر است:

- تشدید انزواگرایی/تشدید روابط: ایران کشوری است مبتنی بر خانواده گرایی. از همین رو در حالی که بخشی از جامعه به سبب اجرای سیاست فاصله گذاری از روابط اجتماعی خود در عرصه های بیرونی کاسته و دچارانزوا شده اند، بخش قابل توجه دیگری، روابط خود را با نزدیکان و عموما حول محور پدر و مادر تشدید کرده اند.
-افزایش بار مسئولیت زنان در خانواده: شرایط جدید نیازمند اصلاح نقش های جنسیتی و همیاری بیشتر مردان در اداره امور خانه است.
- افزایش اختلافات و خشونت های خانوادگی: مسئله افزایش خشونت های خانوادگی شامل مواردی مانند کودک آزاری، همسر آزاری، سالمند آزاری و معلول آزاری به دنبال بروز بحران کرونا تا به اندازه ای است که دبیر کل سازمان ملل متحد نیز در این زمینه اعلام نگرانی کرده است.