دوران نامزدی به عنوان دوره آمادگی برای ازدواج موجب نگاهی دقیقتر و صادقانه تر زوجها به روابطشان با یکدیگر شده و این فرصت را به آنها می دهد تا درباره نگرشها، ترسها و تردیدهایشان و مسائل اقتصادی و آنچه که هستند و می توانند باشند، اهداف و دلایل ازدواجشان بیشتر تفحص کنند و به نوعی به خودآگاهی دست یابند. قانون مدنی ماده ۱۰۳۵تا ۱۰۴۰نامزدی را یک عقد جایز می داند که هر یک از دو طرف می توانند آن را فسخ کرده و از ازدواج صرف نظر کنند. نامزدی دورانی است برای شکل گیری یک زندگی جدید؛ از این رو، کیفیت ارتباط نامزدها در این دوران می تواند پیش بینی کننده کیفیت ارتباط آنها در دوره های بعدی ازدواج باشد. گرچه دوران نامزدی تجارب رشدی زیادی مثل مصاحبت و همراهی، تعاملات آزادانه تر و حمایتهای عاطفی را برای زوجهای جوان به وجود می آورد ولی اغلب زوجها به خاطر شرایط این دوران در معرض تعارض و خشونت بیشتری قرار دارند. بروز هرگونه مشکل و آسیب دوره نامزدی به منزله عدم سلامت به خصوص در حیطه روان است، این مشکل ها به عنوان عامل پیش بینی شونده برای سست کردن بنیان خانواده از جمله نیل به سمت طلاق است. از این رو، یکی از شایع ترین و مخرب ترین عواملی که بر ازدواج تأثیرگذار است؛ الگوهای ارتباطی ناکارآمد، طرحواره ها، باورها، دیدگاه ها و انتظارات غیرواقعی و رؤیایی از ازدواج است. چهار اسطوره مخرب و نادرستی که به ازدواج و زندگی مشترک آینده آسیب می رساند؛ مانند «ما انتظارهای کاملًا یکسانی از ازدواج داریم»، «در رابطه زن و شوهری، تمام کارها بهبود خواهند یافت»، «در زندگی زناشویی آینده ما تمام چیزهای بد ناپدید خواهند شد» و «همسرم مرا کامل خواهد کرد».
نامزدها برای ایجاد عشق پایدار و همیشگی می بایست پذیریش بی قید و شرط را تمرین کنند، بر اشتراکات تمرکز کنند، زمینه های معنوی یکدیگر را با هم کاوش کنند، ارزش زیادی برای تعهد قائل شوند، با نیازهای همسر آینده شان برخورد مناسببی داشته باشند و به وعده هایی که به نامزدشان می دهند احترام بگذاردند. نامزدها باید بدانند که نامزد آنها به دلیل این که از جنسی دیگر است، تفکرات، احساسات و رفتارهایش با شما به شکل دیگری عمل می کنند، اگر این تفاوت ها در نظر گرفته شوند می توانند به منبعی نیرومند از صمیمیت در ازدواج شما بدل شوند. در نهایت نامزدها باید یاد بگیرند چطور با تعارض روبرو شوند و در عین حال پرخاشگری را تا حد ممکن پایین بیاورند. شناسایی موضوع های حساس به نامزدها کمک می کند که مسائل دردآور بالقوه خود را بشناسند تااز طریق بحث و گفتگو در مورد این موضوع ها، بتوانند با هم سازگار شوند. لذا باید از نکوهش کردن، سرزیش کردن، جبهه گیری کردن، کناره گیری و قهر کردن اجتناب کنند. باید از خود بپرسند که نزاع ما واقعا بر سر چیست؟  و به مسیرهای انحرافی نزاع هم کاری نداشته باشند. و در مورد مسائل مثبت و نفی موجود در رابطه شان گفتگویی مداوم داشته باشند.