کراس فیت یک برنامه تمرینی است که به منظور ایجاد آمادگی جسمانی بصورت عمومی و فراگیر طراحی شده است که این تمرینات باعث بهبود در هر ۱۰ عرصه تناسب اندام از جمله استقامت قلبی-عروقی و تنفسی، استقامت و قدرت عضلانی، توان، انعطاف پذیری، سرعت، هماهنگی و چابکی می شود. تمرینات کراس فیت و سایر برنامه های آمادگی جسمانی، ارتش ایالت متحده را با موقعیت های بی نظیری برای بهبود سطوح آمادگی جسمانی سربازان مواجه کرده است و همچنین موجب یک پاسخ تمرینی حاد قلبی-عروقی و افزایش قابل توجهی در میزان آمادگی (یعنی عملکرد هوازی و بی هوازی) می شود. پژوهش ها نشان داده است تمرینات کراس فیت باعث افزایش معنادار در محتوای موادمعدنی استخوان پاها و تنه مردان و زنان شده است. این فعالیت ورزشی موجب توسعه آمادگی جسمانی افراد شرکت کننده می شود. آسیب های ناشی از فعالیت ورزشی کراس فیت دارای نیمرخی مشابه و یا حتی پایین تر از سایر رشته های ورزشی است، و سبب بهبود آمادگی جسمانی کلی مشابه و یا حتی بهتر از تمرینهای سنتی مانند دویدن مسافت های طولانی و تمرین قدرتی می شود..

نتایج مطالعات محدود در زمینه تمرین کراس فیت و عملکرد نشان می دهد که این فعالیت ورزشی موجب توسعه آمادگی جسمانی افراد شرکت کننده می شود اما با این حال به نظر می رسد عواملی چون تازه کار بودن، تعداد روزهای تمرین کراس فیت در هفته و تعداد روزهای سایر تمرینهای ورزشی تاثیر بسزایی در این افزایش آمادگی دارند. در واقع برنامه کراس فیت در کنار سایر برنامه های آمادگی جسمانی کاربردی، نوعی سرباز ورزشکار را تولید می کند که می توانند طیف گستردهای از وظایف و چالشهای بدنی را با موفقیت انجام دهند. با توجه به مستندات موجود در صورتی که تمرین کراس فیت با شدت، مدت و نظارت مناسب صورت گیرد از لحاظ تغییرات فیزیولوژیکی می تواند کمک کننده توان رزم نیروهای نظامی باشد. در خصوص تغییرات تاندونی و استخوانی ناشی از فعالیت ورزشی کراس فیت نیاز است مطالعات بیشتری صورت گیرد اما پژوهشها نشان داده است که فعالیتهای ورزشی مقاومتی و تحمل بار مانند کراس فیت باعث افزایش تراکم مواد معدنی استخوانی شود که ممکن است کمک کننده استحکام استخوانی افراد شود. تغذیه ورزشی نیز همانند سایر مولفه های تاثیرگذار بر آمادگی جسمانی می تواند عامل آمادگی رزم نیروهای نظامی باشد و با توجه به نزدیکی ماهیت فعالیت ورزشی کراس فیت و توان رزم،  هردو به طور تقریبی شامل تمامی حوزه های آمادگی جسمانی می شوند. به نظر می رسد با توجه به مطالعات انجام شده رژیمهای غذایی کربوهیدراتی اهمیت ویژه ای پیدا می کنند، لذا تمرین کراس فیت همراه با رژیمهای غذایی کم کربوهیدرات منجر به کاهش توده چربی بدن و رژیمهای پرکربوهیدرات منجر به عملکرد بهتر می شود. مطالعات نشان داده اند فعالیت ورزشی کراس فیت با ایجاد انگیزه های ذاتی موجب بهبود حس لذت بردن از فعالیت ورزشی، احساس رضایت، انگیزه و بهبود خلق و خو و کاهش تنش همراه است. لذا با توجه به نقش مستقیم عوامل روانی در بحث آمادگی جسمانی، به نظر می رسد با توجه به نتایج بیان شده از این فعالیت ورزشی بر عوامل روانشناختی، این فعالیت می تواند موجب کارآمدی بیشتر عوامل جسمانی شود.