تشویق به استمرار ورزش با شدت متوسط به مدت ۳۰-۲۰ دقیقه در بیشتر روزهای هفته برای تقویت سیستم ایمنی و کاهش خطر عفونتهای ویروسی توصیه شده است. پاسخ حاد سیستم ایمنی به فعالیت ورزشی به شدت و مدت فعالیت بستگی دارد. دراین راستا، آستانة شدت ۶۰ درصد اکسیژن مصرفی یا ضربان قلب ذخیره و آستانة مدت ۶۰ دقیقه، متمایزکنندة فعالیت ورزشی متوسط و فعالیت شدید است. پژوهشها نشان داده اند که پاسخ دستگاه ایمنی به فعالیت متوسط و شدید متفاوت است. به طورکلی، رهایی سلولهای ایمنی به درون گردش خون که به عنوان لکوسیتوز شناخته میشود، اولین پاسخ بارز دستگاه ایمنی به فعالیت حاد است. در حالت استراحت، بین سلولهای سفید خون در گردش و سلولهای حاشیة گزیدة (چسبیده به دیوارة عروق) تعادل وجود دارد. طی انجام دادن فعالیت ورزشی، افزایش فشار برشی در اثر افزایش جریان خون و کاهش بیان مولکول های چسبان، موجب رها شدن لکوسیتها به گردش خون می شود؛ با این حال، بزرگی لکوسیتوز به شدت و مدت فعالیت بستگی دارد.  در طول فعالیت با شدت متوسط، فعالیت ضد پاتوژنی ماکروفاژهای بافتی همسو با افزایش شمار ایمنوگلوبولینها، سایتوکاینهای ضدالتهابی، سلولهای NK ،سلولهای T سیتوتوکسیک و سلولهای B نابالغ افزایش می یابند و این تغییرات نقش مهمی در فعالیت دفاع ایمنی و سلامت متابولیک علیه عفونت ویروسی مانند کروناویروس دارند. فعالیت حاد با شدت متوسط تحرک سلولهای NK و لنفوسیتهای T سیتوتوکسیک را افزایش می دهد که پتانسیل زیادی در مهاجرت و فعالیت سیتوتوکسیک علیه سلولهای عفونی شده با ویروسها مانند ویروس کرونا دارند. اما در زمان ابتلا به بیماری کووید-۱۹ ، با توجه به اختلالات ایمونولوژیک ایجاد شده و اثرهای عصبی-عضلانی، متابولیک، قلبی و عروقی و ... انجام دادن فعالیتهای ورزشی می تواند به ضعف در سیستم ایمنی و کند شدن فرایند بهبودی منجر شود. در مطالعات در مورد دیگر بیماریهای ویروسی مانند آنفولانزا نیز بر توقف فعالیتهای ورزشی در هنگام ابتلا تأکید شده است.
براساس داده های اپیدمیولوژیک، ورزشکاران شرکت کننده در فعالیتهای استقامتی و فوق استقامتی و ورزشکارانی که تمرینات سنگین انجام می دهند، درمعرض خطر افزودة عفونتهای تنفسی ازجمله کروناویروس قرار دارند. پژوهشها نشان داده اند که بار زیاد یک وهله فعالیت بدنی با اختلال عملکرد ایمنی، التهاب، استرس اکسایشی و آسیب عضلانی همراه است.