دماي بدن انسان مي تواند شاخصي طبيعي براي تشخيص برخي از بيماري ها باشد. تصوير برداري حرارتي (ترموگرافي) با استفاده از روش مادون قرمز شيوه اي سريع، غيرتهاجمي، بدون تماس و انعطاف پذير براي نظارت بر درجه حرارت بدن انسان مي باشد. علاوه بر اين، تصوير برداري حرارتي مي تواند نقشه درجه حرارت سطح بدن را بدون تماس با آن، ارايه نمايد. در سال هاي اخير تحقيقات وسيعي براي افزايش استفاده از دوربين هاي حرارتي و به دست اوردن ارتباط نزديک بين فيزيولوژي حرارتي و دماي پوست انجام شده است. تصوير برداري حرارتي در تشخيص سرطان پستان، بيماري هاي مرتبط با پاتولوژي خون (نظير آرتريو اسکلروز، بيماري عروق محيطي،ترومبوزهاي وريدي، اثرات وازوکنستريکتورها از قبيل نيکوتين) - بيماري هاي مرتبط پاتولوژي مفاصل و استخوان ها و به ويژه تشخيص بيماري هاي مرتبط پاتولوژي تومورال و بيماري هاي نوزادان داراي عملکرد موفقيت آميزي است. با ظهور نسل هاي جديد آشکارسازهاي مادون قرمز، تصوير برداري حرارتي مادون قرمز تبديل به يک ابزار تشخيصي دقيق پزشکي براي اندازه گيري مناطق غيرطبيعي در الگوي حرارتي شده است. علاوه بر اين،‌ حساسيت به درجه حرارت،‌ قدرت تفکيک فضايي و طبيعت بدون تماس و بي ضرر بودن از ويژگي هاي روش تصويربرداري حرارتي است. تصاوير حرارتي را مي توان به صورت ديجيتالي ذخيره و سپس با استفاده از بسته هاي مختلف نرم افزاري آنها را پردازش نمود و درک خوبي از الگوي حرارتي به دست آورد. مطالعات نشان مي دهند که ترموگرافي مي تواند با موفقيت در تشخيص سرطان سينه، ديابت،‌ بيمارهاي مرتبط با پاتولوژي خوني استفاده شود. از کاربردهاي تصوير برداري حرارتي در حوزه زنان از جمله ارزيابي دستگاه تناسلي زنان در دوران بارداري مورد مطالعه بوده است. از موارد مهم کاربرد تصوير برداري حرارتي بعد از سرطان پستان مي توان به تشخيص نوروپاتي ديابتي نيز اشاره نمود به خصوص تشخيص زخم پا در بيماران ديابتي. يکي از مواردي که از سيستم تصوير برداري حرارتي مي توان استفاده نمود، غربالگري ها به منظور جداسازي افراد در بيماري هاي همه گير از جمله آنفلوانزا مي باشد.