پژوهشها نشان داده اند که ورزشکاران به دلیل ازدست دادن آب ناشی از تعریق و ننوشیدن مناسب مایعات درطی فعالیت ورزشی، با اختلال در عملکرد ورزشهاي استقامتي، ورزشهایی با شدت زیاد، مهارتهاي حرکتی و برخی عملکردهاي شناختی مواجه می شوند؛ به ویژه هنگامیکه سطح آبزدایی به بیش از دو درصد وزن بدن برسد؛ ازاین رو، آبگیري مجدد پس از ورزش براي ورزشکارمهم است؛ به ویژه هنگامیکه زمان بین مسابقه هاي ورزشی کوتاه باشد .آبرسانی ناقص می تواند به کاهش عملکرد ورزشی بعدي منجر شود. یکی از مهمترین تغییرات فیزیولوژیک بدن بر اثر آبزدایی، کاهش حجم پلاسماست که به طور بالقوه عواقبی جدي را براي پایداري دستگاه قلبی -عروقی و تنظیم دماي بدن در جریان فعالیت دارد. نوشيدن مايعات رقيق مانند آب ساده پس از ورزش به کاهش در اسمولاليته پلاسما و غلظت سديم منجر مي شود و در نتيجه، باعث افزايش ميزان دفع مايعات مي شود. براي بهبود توانايي نوشيدني مانند آب و حفظ تعادل مثبت مايعات پس از فعاليت ورزشي، برخي مواد مغذي به آن افزوده مي شوند. افزودن گلوکز و سديم به نوشيدني ورزشي باعث افزايش اسمولاليته آن مي شود و در نتيجه، مي تواند بر تخليه معده تاثير بگذارد. گلوکز و سديم با هم از ديواره روده کوچک عبور مي کنند و جذب اين مولکول ها باعث تحريک جذب غيرفعال آب مي شود که در فعاليت اسمزي ريشه دارد؛ از اين رو، مطالعات نشان داده اند که بسياري از نوشيدني هاي ورزشي حاوي کربوهيدرات و الکتروليت ها در مقايسه با آب کمک بيشتري به آب گيري مجدد مي کنند؛ با وجود اين، شواهد اخير نشان مي دهند که آب گيري مجدد با نوشيدني هاي ورزشي نسبت به نوشيدني حاوي پروتئين نمي تواند تعادل مثبت مايعات را براي طولاني مدت حفظ کند. همان طور که شواهد نشان مي دهند،‌ افزودن کربوهيدارت به نوشيدني آبرسان باعث افزايش ناچيز حفظ مايع پس از ورزش مي شود. به تازگي مطالعاتي نشان داده اند که اضافه کردن پروتئين به نوشيدني آبرسان به بازيابي مايع پس از ورزش کمک مي کند. با توجه به مطالعات انجام شده پروتئين مي تواند نقش بسزايي در افزايش آب گيري مجدد داشته باشد. نشان داده شده است، زماني که شير با نوشيدني هاي ورزشي مقايسه مي شود،‌ براي آبرساني پس از ورزش موثرتر است. پژوهشگران بر اين باورند که توانايي شير به عنوان نوشيدني آبرسان پس از ورزش موثرتر است. پژوهشگران بر اين باورند که توانايي شير به عنوان نوشيدني آبرسان به احتمال زياد به ترکيبات موجود در آن مربوط است. شير به طور طبيعي داراي غلظت زيادي از الکتروليت هاست که به بازيابي مايعات کمک مي کند. همچنين، شير حاوي پروتئين هاي کازئين و وي است که به نسبت سه به يک در شير وجود دارند و با وجود معده،‌ پروتئين کازئين لخته مي شود و سبب کاهش سرعت تخليه معده مي شود و به جذب کندتر در گردش خون منجر مي شود و باعث افزايش غلظت گلوکز پلاسما و تغيير در اسمولاليته پلاسما و افزايش بازيابي مايع مي شود.