اقيانوس ها به عنوان زيستگاه، منبع و سرچشمه فرآورده هاي طبيعي بوده که اين ترکيبات موجود در جاندارن دريايي، به عنوان يک منبع غني از مواد، با کاربردهاي غذايي، عطريات، رنگدانه اي، دارويي و پزشکي مي باشند. اين ترکيبات داراي فعاليت هاي زيستي، از گروه هاي مختلف جانوري نظير مرجان ها، خرچنگ ها، خارپوستان،‌ ماهيان و اسفنج ها بدست آمده اند.
خيار دريايي، يکي از مهم ترين انواع خارپوستان، متعلق به رده خيارسانان مي باشد. برخي از فعاليت هاي بيولوژيکي شناخته شده آن ها شامل اثرات ضد سرطاني، ضد انعقاد، ضد فشار خون، ضد التهاب، ضد ميکروبي، آنتي اکسيداني، ضد تصلب شرائين، ضد توموري و تسريع در بهبود زخم مي باشد. حضور ترکيباتي چون ساپونين ها، کندرويتين سولفات، گلوکزآمينوگليکان، پلي ساکاريدهاي سولفاته، گليکوپروتئين، گليکواسفنگوليپيدها و اسيد هاي چرب ضروري، منشاء وجود چنين خواص زيستي در آن ها است. ساپونين ها که به منظور سازگاري با شرايط محيطي توليد مي گردند؛ به عنوان متابوليت هاي ثانويه عمده اين خانواده شناخته مي شوند. اين ترکيبات فعال داراي خواص زيستي متفاوتي نظير هموليزکنندگي، ضدتوموري، ضد التهابي، ضد باکتري، ضد ويروسي، ايکتيوتوکسيکي، سيتواستاتيکي، آنتي آنژيونيکي، آنتي نئوپلاستي و کاهندگي اسيداوريک مي باشند. خيار دريايي، داراي ارزش اقتصادي بالايي بوده و از قديم در شرق آسيا، به صورت سنتي، براي معالجه ضعف، ناتواني جنسي، ناتواني در اثر پيري، يبوست ناشي از خشکي روده و بي اختياري ادراري، آسم، فشارخون بالا، روماتيسم و آنمي استفاده مي گرديده است. توکسين هاي به دست آمده از خيار دريايي، داراي خواص ضد ويروسي، ضد تومور، ضدسرطان و ضد بارداري هستند. بر اساس تحقيقات موجود، عصاره آبي و ترکيباتي با وزن مولکولي بالا از خيارهاي دريايي، ممکن است از طريق القاء آپوپتوزيس، باعث مهار فعاليت توموري گردند. خيار دريايي به دليل درصد بالاي پروتئين و عدم کلسترول، در زمره مواد غذايي نيروبخش قرار مي گيرد. به دليل وجود گونه هاي مختلف خيار دريايي در خليج فارس و درياي عمان، شناسايي ترکيبات موجود و بررسي خواص زيستي در گونه هاي اين جانداران دريايي، در اين مناطق، به دانش پژوهان پيشنهاد مي گردد.