محافظت چشم در مقابل نور شديد آفتاب و اشعه فرابنفش موجود در آن، از اهميت خاصي برخوردار است. شناسايي و انتخاب عينک آفتابي مناسب، نيازمند اطلاعات کافي در اين زمينه مي باشد. عينک آفتابي به عينکي اطلاق مي شود که ميزان ورودي نور را تنظيم نموده و تنها ميزان مناسبي از نور (Comforable level) را از خود عبور دهد؛ يک عينک آفتابي مناسب قادر است پرتو مضر خورشيد و به ويژه اشعه فرابنفش (UV) را بطور کامل جذب نمايد. انتخاب عينک هاي آفتابي اغلب بر مبناي در دسترس بودن، وضعيت ظاهري و قيمت آن است، اين در حالي است که ويژگي هاي فني و کيفيت ساخت در اکثر موارد ناديده گرفته مي شود. از سوي ديگر در انتخاب عينک موارد خاص بايد در نظر گرفته شوند، چرا که بر حسب مشکل زمينه اي برخي افراد، لازم است تدابير ويژه لحاظ گردند. تداوم اين روند و عدم توجه به ويژگي هاي ضروري عينک و نيز عدم استفاده از عينک هاي آفتابي بر حسب مورد، مي تواند تبعاتي از قبيل خيرگي چشم (Glare)، کاهش حدت بينايي، کاهش حساسيت به کنتراست و به احتمال زياد آب مرواريد و استحاله ماکولايي وابسته به سن را به دنبال داشته باشد. تحقيقات نشان داده است که بيش از ۴۰ درصد عينک ها آفتابي فاقد شرايط لازم استاندارد هستند و تداوم فروش اين عينک هاي غيراستاندارد و عدم توجه به ويژگي هاي ضروري عينک، مي تواند تبعاتي ناگواري داشته باشد.

بطورکلي استفاده از عينک آفتابي مناسب در شرايطي که نور خورشيد شديد باشد، حدت بينايي و حساسيت به کنتراست را افزايش مي دهد و از تاثيرات اشعه بر عدسي و شبکيه چشم پيش گيري مي نمايد. براي انتخاب شيشه عينک آفتابي بايد به ميزان جذب اشعه مريي و فرابنفش، قابليت پولاريزه کردن نور، رنگ، ميزان پوشش (coating) و استحکام آن توجه داشت. ويژگي هاي قاب مناسب نيز بايد در نظر گرفته شود.