برآورد شده است که در ايالات متحده سالانه چهار الي پنج ميليون غواص با اسکوبا ( وسيله تنفسي زير آب) و جمعا ۲۰۰۰۰۰ نفر ديگر با ساير روش هاي غواصي تمرين مي کنند. محبوبيت ورزش تفريحي غواصي، فيزيولوژي بدن انسان را به يک مبارزه منحصر بفرد فرا مي خواند. هنگامي که انسان در اعماق دريا فرو مي رود، فشار اطراف او فوق العاده زياد مي شود. لذا براي جلوگيري از روي هم خوابيدن ريه ها ( کلاپس ريه ها)‌لازم است از هواي پرفشار براي تنفس استفاده شود. بدين ترتيب خون ريه ها در معرض فشار بسيار زياد گازهاي آلوئولي قرار مي گيرد و به اين حال هيپرباريسم (‌پرفشاري) مي گويند. اگر اين فشار بالا از حد مشخصي فراتر رود مي تواند باعث تغييرات عمده اي در فيزيولوژي بدن شود.
رابطه عمق آب با فشار
ستوني از آب دريا به عمق ۱۰ متر در زير خود فشاري ايجاد مي کند که معادل با تمام جو بالاي زمين است. بنابراين فردي که در عمق ۱۰ متري سطح دريا قرار گرفته است در معرض ۲ اتمسفر فشار مي باشد که يک اتمسفر از آن ناشي از هواي روي آب است و ۱ اتمسفر ديگر آن ناشي از وزن خود آب است. فشار در عمق ۲۰ متري معادل ۳ اتمسفر است و به همين ترتيب در اعماق بيشتر افزايش مي يابد.
خطرات احتمالي استفاده از اسکوبا
توسعه وسايل مخصوص تنفس در زير آب، توانايي غواصان را براي غواصي در اعماق بيشتر و براي زمان بيشتر افزايش داده است؛ ولي اين وسايل نيز خالي از خطر نيستند. زماني که غواص به طرف عمق آب پايين مي رود، هواي داخل وسايل تنفسي بايد فشرده و متراکم باشد تا برابر با فشاري شود که به وسيله آب اعمال مي شود. اين امر به نوبه خود فشار سهمي تمام گازها را افزايش مي دهد. افزايش فشار سهمي گازها شيب فشار را افزايش مي دهد و باعث مي شود که اکسيژن و نيتروژن به بافتهاي بدن وارد شوند. همچنين، افزايش فشار سهمي حبابچه اي دي اکسيد کربن شيب فشار را که باعث راندن دي اکسيد کربن از طريق شش ها مي شود کم مي کند. بنابراين تنفس اکسيرژن، دي اکسيد کربن و نيتروژن تحت فشار مي تواند باعث تجمع اين گازها در بافت هاي بدن تا سطوح سمي آنها شود.