درک صوت بدون حضور يک منبع خارجي واقعي، وزوز گوش ناميده مي شود. اولين دست نويس نويس شناخته شده در معرفي و درمان وزوز گوش در قرن ۱۶ قبل از ميلاد در پاپيروس مصر ديده شده است که حکايت از عظمت تاريخ پزشکي دارد. در مورد وزوز گوش تقسيم بندي هاي مختلفي انجام گرفته است. بطورکلي، وزوز گوش به دو نوع ذهني و عيني تقسيم مي شود. در نوع عيني علاوه بر بيمار، معاينه کننده نيز قادر به شنيدن وزوز گوش مي باشد اما در نوع ذهني فقط توسط بيمار شنيده مي شود. مطالعات نشان داده است که ۲۱ درصد از مردان و ۱۶ درصد از زنان، مبتلا به وزوز گوش هستند. مطالعات اپيدميولوژيک نشان مي دهد ميزان شيوع وزوز گوش در کشورهاي اروپايي، آمريکا و ژاپن در مقايسه با کشورهاي با درآمد کم و متوسط همانند آفريقا و آسيا مشابه است، از اين رو مي توان اين مشکل را يک معضل جهاني دانست.
 در مورد علل وزوز گوش سه عامل اصلي بيان شده است که شامل: وزوز گوش ناشي از آسيب مغزي، وزوز گوش ناشي از استرس و اسپاسم عضلاني ناشي از آن و در آخر مشکلات گوش داخلي که ممکن است در اثر آسيب ناشي از صداهاي بلند و آسيب ناشي از آن در طولاني مدت ايجاد شده باشد. در مورد دوم و سوم با ليزر کم توان بيشترين ميزان بهبودي را داشته است. شواهد تجربي نشان مي دهد که ليزر کم توان مي تواند در تسريع فرايند بهبودي و تضعيف درد موثر باشد.  احتمالاً تابش اشعه ليزر مي توانند با افزايش جريان هاي خوني ريز در بخش هاي مسيرهاي شنوايي و افزايش متابوليسم پايه اي تاثير مثبت درماني داشته باشد. به علاوه استفاده از اين روش درماني به خاطر عدم وجود عوارض جانبي مضر، تجهيزات قابل قبول و هزينه کم درمان و توجه به اين حقيقت که جايگزين قابل قبولي براي درمان اين مشکل وجود ندارد مورد توجه مي باشد.