اقتصاد دیجیتال که به آن اقتصاد اینترنت و تجارت الکترونیکی هم گفته می شود، اقتصادی است که پایه آن بر تراکنش ها یا تعامل های اینترنتی گذاشته شده است. بخش عمده ای از این تعامل های اینترنتی، از جنس تجارت الکترونیکی هستند. البته اقتصاد دیجیتال، شامل شبکه های ارتباطی دیجیتال کابلی و بی سیم ( ازجمله اینترنت و اینترانت، اکسترانت) و نیز کامپیوترها، نرم افزارها و سایر ابزارهای فناوری اطلاعات هم می شود. از آنجا که تمام تجارت الکترونیکی در بست شبکه ها می باشد، امنیت آن نیز جزء لاینفک این تجارت و اقتصاد می باشد. تجارت یا اقتصاد الکترونیکی شامل انواع تجارت مبتنی بر شبکه می شود که ازجمله آنها تجارت همراه، تجارت اجتماعی، تجارت برخط، تجارت وبی و تجارت مجازی می باشند. ارائه دهندگان خدمات دیجیتال که تجارت الکترونیکی را به عنوان یک زیرساخت حیاتی، توانمند می سازند، اقتصاد دیجیتال را تشکیل می دهند. یکی از انواع اقتصاد دیجیتال، فناوری رمزارزها است که می تواند صنعت پرداخت و سرمایه گذاری را در کشور متحول کند، هزینه های بسیاری را کاهش و کسب و کارهای زیادی را ایجاد کند واین چیزی است که امروز کشور ما به آن نیاز مبرمی دارد. استفاده از رمزارز داخلی نیز به عنوان یکی از محصولات اقتصاد دیجیتال می تواند برای مقابله با تحریم ها راهکار خوبی باشد. با این فناوری تاثیرات تورمی افزایش نرخ دلار کاهش می یابد و اگر پشتوانه این ارز را نفت، طلا یا گاز قرار دهیم و نیز اگر این ارز وابستگی به ریال نداشته باشد، می تواند به خوبی در مبادلات بین المللی مورد استفاده قرار بگیرد. در چنین حالتی رمزارز ملی به قیمت جهانی نفت وابسته است، نه به اقتصاد ملی ما که این امر منجر به ثبات بیشتری می شود.