نخبگان نیروی کار، نیروی هدایت کننده، نیروی اصل و جریان اصل اداره هر کشوری هستند. اهمیت نخبگان بر جامع و نقشی که در پیشرفت و آبادانی آن کشور دارد پوشیده نیست. حضور نیروی بومی هر کشور متناسب با فرهنگ آن کشور عامل بسیار اساسی جهت حرکت رو به جلو و صعودی به سمت پیشرفت است. این موضوع در خصوص نخبگان و بکارگری آنان در امور اساسی و مهم آن کشور بیش از پیش مهم و نیازمند توجه است. متاسفانه در ایران که دارای جوانانی نخبه و کارآمد می باشد این روند نخبه گریزی با سرعت بالایی در جریان است.  کشورهای پیشرفته با جذب نخبگان کشورهای دیگر، زمینه پیشرفت و ارتقای سطح علمی و تکنولوژی خویش را بهبود بخشیده اند و همواره مسیر مثبت و موثری را طی نموده اند در حالی که کشوری که نخبه هایش را از دست می دهد، ضمن از دست دادن یک نیروی کار بسیار موثر و مهم فرصت بکارگیری ایده ها و خلاقیت آنان را نیز از دست می دهد. در پژوهشی که بر روی ۳۱۰ نفر از نخبگان کشور که عضو بنیاد نخبگان کشور بوده اند، انجام شده، نتایج نشان داده که نگرانی از آینده و عدم فراهم سازی امکانات و عدم اطمینان به آینده شغلی از مهمترین عوامل مهاجرت این قشر از نخبگان است. بنابراین ضرورت دارد با ایجاد فضایی آرام و فراهم سازی امکانات و نیازهای نخبگان زمینه حضور دائمی آنان را در کشور فراهم سازیم تا با بکارگیری این قشر و دیگر نیروهای فعال کشور زمینه پیشرفت و آبادان کشور را بیش از پیش فراهم سازیم.