برای تبدیل پرتوهای خورشید به الکتریسته دو گزینه اصلی وجود دارد: ۱- استفاده از سامانه های فتوولتائیک 

۲- استفاده از سامانه های جذب گرمایش خورشیدی

در روش فتوولتائیک پرتوهای خورشیدی به طور مستقیم توسط نیم رساناها به الکتریسته تبدیل می شود. همچنین در روش گرمایشی، توان الکتریکی از طریق فرآیندهای ترمودینامیکی و با کمک تجهیزات مبدل گرما به انرژی مکانیکی تبدیل می شود. روش های گرمایشی معمولا به دو دسته متمرکزکننده و غیرمتمرکز کننده گرمای خورشید تقسیم می شوند که دسته دوم هنوز در مراحل تحقیق و توسعه قرار دارد. از بین دو فناوری فتوولتائیک و گرمایش خورشیدی، سرمایه گذاری ها در حوزه فتوولتائیک بسیار بیشتر بوده است. البته در سال ها اخیر پیشرفت هایی نیز در حوزه تامین برق از انرژی گرمایی خورشید صورت گرفته است. با این حال، در بین تمام روش های تولید الکتریسته از منابع تجدیدپذیر، روش خورشیدی فتوولتاژیک ساده ترین و ظریف ترین روش به شمار می رود.
فناوری فتوولتائیک: در فناوری فتوولتائیک پرتوهای خورشیدی توسط صفحات کوچکی از نیم رسانهای فتوولتائیک، موسوم به سلول خورشیدی به الکتریسته تبدیل می شود. سلول های فتوولتائیک به دو شکل صفحه تخت و متمرکز کننده ساخته می شوند. نوع صفحه تخت همان سلولهای خورشیدی رایج است که نور را بی واسطه به نیم رسانا می رساند و به الکتریسته تبدیل می کند. ولی سلول های متمرکز کننده ابتدا نور خورشید را به کمک یک بازتابنده متمرکز و سپس آن را به سمت سلول خورشیدی هدایت می کنند. از اتصال سلول های خورشیدی با هم یک مدول خوشیدی تشکیل می شود. توان تولید سلول و مدول خورشیدی به تنهایی ممکن است فقط برای شارژ یک باتری کوچک کافی باشد. برای ساختن سامانه ای با خروجی قابل توجه(نیروگاهی یا خانگی) نیاز است که چند مدول با هم و به صورت هم زمان کار کنند.