مسافران هواپیما از مجموعه ای از علائم رنج می برند، که به آنها پرواززدگی می گویند. جزئیات این عوارض در افراد مختلف بر اساس ماهیت و شدت متفاوت است، پرواز زدگی همراه با یک کسالت عمومی و احساس نامتعادل بودن پدیدار می شود که به خصوص در ورزشکارانی که معمولا قصد ادامه تمرینات خود را دارند و یا مایل به ادامه تمرینات منظم برای مسابقه های آتی هستند، اهمیت بسیاری دارد. شدت علائم پرواز زدگی در سفر به سمت شرق بیشتر از سفر به سمت غرب است، عوارض آن افراد مسن را بیشتر از جوانان تحت تاثیر قرار می دهد و بیشتر بستگی به گذشتن از تعداد مناطق زمانی متفاوت دارد تا طی کردن مسافت های طولانی. مطابق راهنمای تقریبی پرواز زدگی، در ازای هر یک از مناطق زمانی که به سمت شرق طی می شود یک روز و در سفر به سمت غرب در ازای هر یک از مناطق زمانی سپری شده، نصف روز لازم است تا عوارض این پدیده برطرف شود. شدت عوارض ممکن است به دوره های قاعدگی مربوط باشد. اختلالات دوره قاعدگی در بانوان مسافر به اختلال ترشح ملاتونین مرتبط است. میزان ترشح زیادتر ملاتونین در فصل زمستان کشورهای اسکاندیناوی در مقایسه با میزان ترشح همان هورمون در تابستان، اثر بازدارنده بر هورمون لوتئینی دارد. در نتیجه ممکن است تخمک گذاری طی این مدت صورت نگیرد. مقداری از ملاتونین ترشح شده که باعث اختلالات دوره ای می شود و با سفر از مناطق زمانی چندگانه پدیدار می شود در عملکرد افراد اثری متفاوت دارد. علاوه بر گذر از مناطق زمانی، تغییرات دیگری هم در سفرهای مسافت طولانی پدیدار می شود که عبارتست از:
۱- تغییر عادت از جمله تغییر نوع غذا
۲- احساس ناراحتی شخصی ناشی از مسافرت
۳- کمبود خواب ناشی از برنامه پرواز
۴- نگرانی از دیدارهای ورزشی در منطقه زمانی جدید
علائمی که به همراه پرواز زدگی بروز می کند:
- خستگی در طول روز جدید و بیخوابی شبانه
- کاهش عملکردهای ذهنی به خصوص در مواردی که هوشیاری لازم است
- کاهش عملکردهای جسمی به خصوص در مسابقاتی که فعالیت دقیق و استقامتی لازم است
- از دست دادن اشتها که ممکن است همراه سوء هاضمه و حالت تهوع باشد
- افزایش زودرنجی، سردرد، اغتشاش ذهنی و سردرگمی