فناوری نانو، قابلیت ها و مزایای زیادی را برای بهتر زیستن و پیشرفت های سریع پزشکی و اقتصادی فراهم کرده است، اما در عین حال چالش های اخلاقی جدیدی در به کارگیری این فناوری، همانند بسیاری از فناوری های پدید آمده دیگر، مطرح شده است که نیاز به تامل و بررسی دارند. اطلاعات و تحقیقات در مورد تاثیرات نانو مواد، بر روی انسان و محیط زیست به اندازه کافی در دسترس نیست و نگرانی هایی در مورد زیان های جانبی آن بر روی انسان و محیط پیرامون آن و برخورداری عادلانه از فناوری نانو یا به عبارت دیگر چگونگی دسترسی به آن و حفظ قلمرو فردی وجود دارد. عدم آگاهی از خطرات بالقوه نانو مواد، برای نسل بشر، مهمترین نگرانی برای آغاز بررسی های بالینی این مواد در پزشکی است. شایان ذکر است که فناوری، یگانه موتور پیشرفت نیست، بلکه ابزاری در خدمت بشریت است و نه عکس آن؛ بنابراین در هنگام استفاده از این فناوری شگفت ساز، رعایت همه موازین اخلاقی و پیشگیرانه و اتخاذ سیاست های کاهش خطرات، ضروری است. انجام تحقیقات گوناگون و کافی بر روی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی نانو مواد و چگونگی تاثیر آنها بر انسان و محیط زیست برای گسترش نانو پزشکی، ضروری است. موضوع دیگری که از نظر اخلاقی درباره فناوری نانو مطرح شده است، تهدید حریم شخصی افراد با روشهای جدید مانیتورینگ و فناوری های کنترل کننده است. فناوری نانو، امکانات متعدد و گوناگونی برای جمع آوری، نگهداری و توزیع اطلاعات شخصی فراهم می کند.