فولادهای نانوساختار بینیتی دارای خواص مکانیکی مناسب از جمله استحکام و سختی بالا و چقرمگی قابل قبول می باشند که از این رو جایگزین خوبی برای فولادهای مارایجینگ هستند. با این حال این نوع فولادها به دلیل عدم نیاز به عناصر آلیاژی گران قیمت و همچنین عدم نیاز به ذوب و ریخته گری در خلاء، نسبت به فولادهای مارایجینگ و سایر فولادهای آلیاژی هزینه تولید پایین تری دارند و از این رو مورد توجه بسیاری از محققان و صنعتگران قرار گرفته اند. مشکل اصلی صنعتی شدن این نوع فولادها طولانی بودن مدت زمان عملیات حرارتی آستمپرینگ و تکمیل استحاله بینیتی می باشد. تحقیقات نشان داده است که فولاد تشکیل شده از صفحات بینیتی نانوساختار نسبت به فولاد اولیه خواص مکانیکی قابل توجهی از خود نشان می دهند. به طورکلی دو مورفولوژی از آستنیت در فولادهای بینیتی وجود دارد: اول آستنیت های ورقه ای غنی از کربن که در میان صفحات فریت بینیتی قرار گرفته اند و دوم آستنیت های اولیه بلوکه شده. از آنجایی که آستنیت در فولادهای کم کربن و کربن متوسط در دمای پایین پایداری نسبی کمی دارد، ممکن است در طول خنک شدن نهایی تا دمای محیط، به مارتنزیت تبدیل شود. این مارتنزیت و آستنیت های بلوکی اولیه سخت و شکننده اند و در نهایت باعث کاهش چقرمگی در فولاد می شوند.