نانو تکنولوژي مطالعه ذرات در مقايس اتمي براي کنترل آنهاست. فناوری نانو یا نانوتکنولوژی رشته ای از دانش کاربردی و فناوری است که جستارهای گسترده ای را پوشش می دهد. موضوع اصلی آن نیز مهار ماده یا دستگاه های  در ابعاد کمتر از یک میکرومتر، معمولا حدود ۱ تا ۱۰۰ نانومتر است. در واقع نانو تکنولوژی فهم و به کارگیری خواص جدید از مواد و سیستمهایی در این ابعاد است که اثرات فیزیکی جدیدی، عمدتاً متاثر از غلبه خواص کوانتومی بر خواص کلاسیک از خود نشان می هند. به عبارت ديگر در مقايس نانو خواص فيزيکي، شيميايي و بيولوژيکي تک تک اتم ها، مولکول ها با خواص توده ماده متفاوت است، نانو ذرات در چنين مقايس و مشخصه هاي منحصر به فردي موجب پيدايش دستاوردهاي نويني در علوم پزشکي و مهندسي مي شوند. هدف اصلي اکثرتحقيقات نانو تکنولوژي شکل دهي ترکيبات جديد يا ايجاد تغيراتي در مواد موجود است. بررسي ها نشان مي دهد که نظام سيستماتيک ماده در مقياس نانو متري، کليدي بر سيستم هاي فيزيکي، شيميايي و بيولوژيکي باخواص جديد و بهتر مي باشد. در مقياس نانو ويژگي هاي معمولي مواد تغييرمي کند و رفتار سطوح رفته رفته بر رفتار توده ايي ماده غالب مي شود و قلمرو کاملا نويني گشوده مي شود. تحليل گران بر اين باورند که فناوري نانو، فناوري زيستي (Biotechnology) و فناوري اطلاعات (IT) سه قلمرو علمي هستند که انقلاب سوم صنعتي را شکل مي دهند. در تکنولوژي نانو با روي هم قرار دادن چهار يا پنج لايه بسيار نازک با قطر کمتر از سه نانومتر اقدام به ساخت حسگرها، بازوهاي رباتيک و غيره مي شود. نانو تکنولوژي در الکترونيک، زيست شناسي، ژنتيک، هوا نوردي، مطالعات انرژي و حتي در علوم مهندسي ديگر نيز به کار برده مي شود.