اصطلاح مهارت های زندگی به گروه بزرگی از مهارت های روانی - اجتماعی و میان فردی گفته می شود که می تواند به افراد کمک کند تا تصمیمشان را با آگاهی اتخاذ کنند به طور موثر ارتباط برقرار کنند، مهارت های مقابله ای و هویت شخصی خود را گسترش دهند و زندگی سالم و بارآور داشته باشند. مهارتهای زندگی می تواند اعمال شخصی و اعمال مربوط به دیگران و نیز اعمال مربوط به محیط اطراف را طوری هدایت کنند که به سلامت بیشتر منجر شود و سلامت بیشتر یعنی آسایش بیشتر جسمانی، روانی و اجتماعی. مهارت های زندگی مشتمل بر چند مهارت است که با تشکیل گروه های کوچک و بحث گروهی، بارش فکری، ایفای نقش و بحث و مناظره قابل آموزش است.

این مهارت ها عبارت است از:

الف- مهارت های عاطفی: خودآگاهی، مقابله با هیجانات و مقابله با استرس

ب- مهارت های اجتماعی: همدلی، ارتباط موثر، روابط میان فردی، شهروند مسئول بودن، حل تعارض

ج- مهارت های شناختی: تصمیم گیری، حل مسئله، تفکر خلاق وتفک انتقادی

با توجه به آنچه بیان شد به نظر می رسد سازگاری اجتماعی یکی از ارکان سلامت روان است که به دنبال یادگیری رفتارهای اجتماعی همسو با نیازهای جامعه و فرد محقق می گردد. تحقیقات نشان داده است که آموزش مهارت های زندگی بر رفتارهای سالم اجتماعی تاثیر مثبت داشته و باعث کاهش مصرف سیگار و الکل و بهبود روابط بین فردی و عزت نفس و ابراز وجود و افزایش انگیزه پیشرفت و خود احترامی و سازگاری اجتماعی و افزایش سازگاری اجتماعی بین افراد و افزایش محبوبیت فرد و حل تعارضات می شود.