نقاشی کودک یک پیام است، آنچه را که او نمی تواند به لفظ درآورد به ما انتقال می دهد. بررسی و درک زبان نقاشی اطلاعات ارزنده ای در اختیار والدین، مربیان، روانشناسان و همه کسانی می گذارد که خواهان درک و دریافت راز و رمز جهان کودک هستند. کودک همه مسایل زندگی خود را به واسطه نقاشی به تجربه در می آورد، خود را می آزماید و من خویشتن را پایه ریزی می کند. خط و ترسیم، انعکاسی از دنیای هیجانی او هستند و نقاشی به تنهایی به منزله جهانی است که دنیای درونی او را متحول می سازد.

مراحل تحول نقاشی:
از حدود یازده ماهگی، کودک بدون آنکه قصد خاصی داشته باشد، لکه ها و خطوطی را در فضای اطراف خود پدید می آورد. بدین ترتیب روانشناسان از لحاظ روانشناختی سه مرحله متمایز را در نقاشی کودکان مورد شناسایی قرار داده اند:
۱- مرحله لذت که کودک را هدایت می کند و فعالیت ترسیمی در چارچوب بازیهایی قرار می گیرد که از ارضای میل به کثیف کردن که با مرحله بهنجار تجربه کردن و اکتشاف مطابقت دارد، حاصل می شود.
 ۲- مرحله بازآفرینی و شهودی توجه کودک به آثاری که در فضای اطراف خود پدید می آورد معطوف می شود، رابطه علت و معلولی را درک می کند، عمل وی به صورت ارادی در می آید.
 ۳- مرحله استفاده از عناصر گرافیک براساس تکنیکها و اصولهای آموخته شده طراحی، نظم، تعادل و اشتیاق به بازآفرینی تاثیرات لذت بخش احساس و انتقال آن مفاهیم به دیگران.