صندلی عقب ایمن ترین مکان برای کودکان زیر ۱۲ سال است، به شرط آن که توسط صندلی ایمنی استاندارد حفاظت شده باشد. عامل تعیین کننده برای انتخاب صندلی کودک وزن اواست.
نوزادان با سن زیر یک سال: جمجمه نوزاد بسیار منعطف و شکل پذیر است، بنابراین کوچکترین ضربه می توان موجب تغییر شکل آن  و آسیب دیدگی مغز شود. قفسه سینه نوزاد هم بسیار انعطاف پذیر است لذا باید از صندلی های طراحی شده مختص خود استفاده کنند.
کودکان ۱ تا ۴ با وزن کمتر از ۱۸ کیلوگرم: فرم استخوان بندی کودکان در این سن تکامل یافته است و فقط استخوان جمجمه نسبت به بزرگسالان ضعیف تر باقی می ماند. سیستم محافظتی ویژه ای لازم است تا حرکت سر را در ضربات رو به جلو محدود نموده و در برابر ضربات جانبی ناگهانی از آن محافظت نماید. سیستم محافظتی کودک بایستی بتواند نیروهای ناشی از برخورد را در فضایی گسترده توزیع کرده و حفاظت مناسبی را جهت جلوگیری از برخورد با اجزای داخلی وسیله نقلیه در جلو و طرفین فراهم نماید. بهترین نوع محافظت برای کودکان استفاده از صندلی ایمنی کودک است. این صندلی تا زمانی قابل استفاده خواهد بود که وزن کودک از ۱۸ کیلوگرم بیشتر نشده و یا اینکه قد آنها از مقداری فراتر نرفته باشد که تنظیم بستها دچار مشکل شود.
کودکان۴ تا ۶ سال با وزن بین ۱۵ تا ۲۵ کیلوگرم: صندلی بوستر بهترین گزینه برای زمانی است که جثه کودک متناسب با صندلی ایمنی کودک نیست.(معمولا هنگامی است که قد کودک به ۱۴۵ سانتی متر رسیده باشد). بوسترها برای وزن های ۱۵ تا ۲۵ کیلوگرم طراحی شده اند. پس از استقرار در بوستر بایستی کودک را به درستی توسط کمربند ایمنی مورب وکمربند حلقه ای وسیله نقلیه محافظت نمود. صندلی های بوستر محل ارتفاع نشیمن کودک را به اندازه ای تنظیم می کنند که کمربند ایمنی از روی سینه کودک عبور کند و به طور مورب از روی شانه بگذرد و از گردن به اندازه ای دور باشد که از روی شانه نیفتد و از پایین بر روی لگن خاصره قرار بگیرد. اگر در زمان برخورد، کمربند ایمنی بالاتر از ناحیه شکمی قرار بگیرد، صدمات جدی به اعضای داخلی وارد خواهد شد.
کودکان ۶ تا ۱۱ سال وزن بین ۲۲ تا ۳۶ کیلوگرم: بوسترهای متکایی بدون پشتی محافظ برای وزن های بین ۲۲ تا ۳۶ کیلوگرم طراحی شده اند. اما امروزه تولید کنندگان، آنها را با پشتی محافظ تولید می کنند.