سبک تفکر خوش بینانه می تواند در سلامت افراد تاثیر بارزی داشته باشد. ما با آموزش مثبت اندیشی می توانیم شاهد پیامدهای مطلوبی همچون تقویت اعتماد به خود، ارتباط های بین فردی موثر، پیشرفت تحصیلی، کاهش نگرش های ناکارآمد باشیم.
لجبازی و نافرمانی کودکان یک مرحله اجتناب ناپذیر از تحول آن هاست.
از آنجایی که نام هر شخص علامتی برای اوست و باعث تمیز او از دیگران می شود، می تواند تأثیرروانی و تربیتی چشمگیری بر وی داشته باشد.
بازی ارتقا فرایندهای یادگیری همچون مشاهده، تجربه آموزی، حل مسئله و خلاقیت را در کودکان موجب می شود و باعث گسترش مهارت های اجتماعی آنها می شود.
یادگیری مهارت حل مسئله در مواجه با مشکلات ارتباطی که والد با کودک پیدا می کند، می تواند شیوه آموزش غیرمستقیم برای کودک باشد تا در مواجهه با موقعیت های دشوار همسالان به انجام رفتارهای مطلوب اجتماعی دست زده و از این طریق محبوبیت اجتماعی خود را در میان همسالان و معلمان، وا
آزمون های فرافکن مختلفی برای تشخیص مشکلات کودکان تدوین و ساخته شده اند که از آن میان می توان به آزمون اندر یافت کودکان و آزمون خانه- درخت- آدم اشاره کرد.
تشخیص مشکلات روانی کودکان برای خودشان خیلی دشوار است بنابراین مشکلات روانشناختی کودکان، مستلزم تشخیص و درمانهای خاصی است. هر کودک دارای ویژگی ها و شرایط روانی خاصی است و برای شناخت شرایط و وارد شدن به دنیای آنها دو روش وجود دارد.
تغییر در ابعاد بدنی، ترکیب بدن و چاقی علاوه بر تأثیری که بر سلامت جسمانی دارد می تواند بر عملکرد ذهنی و کنش های شناختی و اعمال ماهرانه افراد به خصوص کودکان مؤثر باشد. البته این تأثیر ممکن است به صورت مستقیم یا غیرمستقیم باشد.
نقاشی روشی کارآمد در مطالعه و شناخت بهتر کودکان است. از دیدگاه پیاژه نقاشی چیزی در حد فاصل بازی و تصویر ذهنی است که کودک به واسطه آن دنیای واقعی خود را بازنمایی می کند.
خانواده مهمترین و قوی ترین عامل اجتماعی کردن کودکان تلقی می شود که در شکل دادن به شخصیت، خصوصیات و انگیزه ها نقش کلیدی دارد، رفتار اجتماعی را هدایت می کند و ارزش ها، اعتقادات و هنجارهای فرهنگی را منتقل می کند.
