حدود شش ماهگی دندان های شیری شروع به رویش می کنند و از سن شش سالگی دندانهای دائمی شروع به رویش می کنند. پوسیدگی دندان معمولا از زمان خردسالی شروع می شود، ولی علائم آن ممکن است تا چند سال، هم از نظر کودک و هم از دید والدین و دندانپزشک، مخفی بماند. در کودکان ۱ تا ۳ ساله والدین مراقبین اصلی جهت اقدامات بهداشت دهان و دندان محسوب می شوند. در دوره قبل از مدرسه، نیز هنوز والدین تامین کننده اصلی بهداشت دهان و دندان هستند. متاسفانه اغلب والدین به دندان های شیری اهمیتی نمی دهند و تنها زمانی کودک خود را نزد دندانپزشک می برند که درد شدید، امان او را بریده باشد و یا در اثر آبسه دندان، صورت کودک متورم شده باشد که در این گونه موارد جز کشیدن دندان های شیری چاره ای وجود ندارد. وضعیت اقتصادی، جنس، فقر، محل سکونت، نژاد، سطح اجتماعی و شغل والدین با عملکرد والدین در زمینه بهداشت دهان و دندان کودکانشان ارتباط مستقیم دارد. زندگی شهری باعث عملکرد بهتر و زندگی روستایی و حومه باعث عملکرد ضعیف می گردد. آکادمی دندان پزشکی اطفال آمریکا توصیه می کند که اولین ویزیت دندانپزشکی کودکان تقریباً در زمان رویش اولین دندان  یا حداکثر در سن ۱۲ ماهگی انجام شود. در این ویزیت، والدین در مورد استفاده از روشهای بهداشتی دهان و دندان، معاینه دندانپزشکی کودک، بررسی وضعیت فلوراید، دستورات غذایی در رابطه با پوسیدگی ناشی از شیرخوارگی و شیشه شیر و سایر امور مربوط به سلامتی دندان ها توصیه هایی دریافت می کنند. به علت رویش دندان در سن قبل از یک سالگی ضرورت ویزیت دندان پزشک قبل از یک سالگی به خوبی محسوس می باشد.