چای به عنوان یکی از پر مصرف ترین نوشیدنی ها در سراسر جهان می باشد و حاوی پلی فنول ها، کافئین، فلاوونول ها، تئین و ترکیبات معطر است. خواص ضد باکتریایی پلی فنول های چای سبز نیز نشان داده شده است و دانشمندان نشان داده اند که پلی فنول های برگ سبز چای اثر مهاری بر رشد اشرشیاکلی، استرپتوکوک پیوژنز و استافیلوکوک اورئوس دارد. از آنجا که این باکتری ها در ایجاد پلاک و پوسیدگی نقش دارند در مطالعه ای اثر آن مورد به عنوان یک دهان شویه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که چای سبز نسبت به دهان شویه های  کلرهگزیدین و فلوراید ضعیف تر است. چای سبز همچنین دارای خواص ضدالتهاب و ضدباکتری می باشد و این خاصیت آن باعث کاهش درد پس از جراحی دندان می شود و نیاز افراد به مسکن را کم می کند و بدون عارضه جانبی می باشد در حالی که داروهای مسکن غیراستروئیدی و آنتی بیوتیک ها دارای عوارض هستند. این خاصیت ضد التهاب و ضد درد به دلیل اجزای آروماتیک چای سبز می باشد. همچنین کاتشین موجود در چای فعالیت باکتری های دهان و دندان را کم می کند که خود باعث کاهش درد پس از جراحی می شود. چای سبز در التهاب لثه ناشی از پلاک موثر است و باعث کاهش خونریزی و میزان پلاک دندان می شود. ترکیب تانن با ویتامین K موجود در چای سبز عامل کاهش خونریزی در دهان می باشد. در نتیجه مصرف روزانه دهان شویه چای سبز باعث جلوگیری از التهاب لثه می شود. بیمارانی که از داروهای ضد انعقاد استفاده می کنند و بیمارانی که نارسایی شدید کلیوی دارند به دلیل وجود ویتامین K و ترکیبات آلومنیوم موجود در آن باید از مصرف آن خودداری کنند. مهمترین عوارض التهاب مخاط دهان اختلال در بلع و نیاز به تغذیه تزریقی، افزایش خطر ابتلا به عفونت های مخاطی و سیستمیک، کیفیت ضعیف زندگی و غیره می باشد. عصاره چای سبز به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی باعث کاهش این عوارض می شود. مکانیسم عمل آن بدین صورت است که با تولید اکسیژن فعال با آسیب زخم مقابله می کند واز بدتر شدن التهاب جلوگیری می کند.