اضافه وزن و چاقی دوران کودکی و نوجوانی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه به طور چشمگیری افزایش یافته است. سبک زندگی ناکارآمد، عادتهای نادرست غذایی، فعالیت بدنی کم از عوامل موثر در شیوع اضافه وزن و چاقی هستند. چاقی به افزایش وزنی که ۲۰ درصد بیش از وزن ایده آل باشد، اطلاق می گردد و بر اساس قد، سن و جنس تعیین می شود. دانش آموزان دارای اضافه وزن نیاز به کمک دارند؛ زیرا آنها در دبستان به گونه غیر قابل اجتناب از سوی همشاگردی های خود مورد آزار قرار می گیرند. علاوه بر اثرات منفی روانی، مطالعات نشان داده است که چاقی دوران کودکی با چاقی دوران بزرگسالی ارتباط مستقیم دارد و به عنوان یک فاکتور خطر آفرین برای ابتلا به بیماری ها به شمار می رود. یکی از جنبه های دردناک چاقی عوارض روانی آن از جمله مشکلات رفتاری می باشد. اختلالات هیجانی و رفتاری کودکان و نوجوانان به دو دسته کلی اختلالات برونی سازی شده و اختلالات درونی سازی شده تقسیم می گردد. مشخصه اصلی اختلالهای درونی سازی شده، رفتارهای بیش از حد مهار شده ای است که معطوف به درون هستند. نشانه های درونی سازی شده شامل سکوت زیاد، اضطراب، افسردگی، بازداری، ناامیدی، کناره گیری، انزوای اجتماعی و شکایت های جسمانی است. کودکانی که از طرف دوستان و اطرافیان خود طرد می شوند، مهارتهای اجتماعی ضعیفی دارند، در معرض خطر مشکلات روانی - اجتماعی قرار دارند. و این مشکلات در کودکان چاق نیز دیده می شود. تحقیقات نشان داده است که چاقی دوران کودکی با اعتماد به نفس پایین، اختلال هیجانی، اضطراب و افسردگی همبستگی دارد. کودکان چاق اغلب مورد تمسخر کودکان دیگر قرار می گیرند و همین مسئله می تواند آنان را دچار اضطراب یا افسردگی کند. طبق نتایج به دست آمده از تحقیقات، چاقی عامل خطر برای افسردگی می باشد. بنابراین آگاهی دادن و تغییر نگرش والدین در پیشگیری از بروز چاقی و اضافه وزن و در نهایت مشکلات رفتاری ضروری به نظر می رسد.،