پژوهش ها نشان می دهد که در دوران کودکی قابلیت ها و خلاقیت کودکان پایه گذاری می شود و بهترین زمان پیشرفت برای خلاقیت در فاصله سنی ۲ تا ۱۰ سال روی می دهد. در نتیجه با تقویت و آموزش فرد و ایجاد محیط و شرایط مناسب برای او، از همان دوران کودکی، می توان فرصت هایی را برای شکوفایی خلاقیت کودکان فراهم آورد. ویژگی های موثر بر خلاقیت کودک شامل موارد زیر است:

- تخیل: تخیل کودک اساس خلاقیت او است که در سن ۴-۷ سالگی به اوج خود رسیده و با استفاده از چنین قوه تخیلی قادرند، واقعیت ها را مطابق آنچه در درونشان است، تغییر دهند. این تغییر واقعیت ها، می تواند برای کودک خوشایند یا هولناک باشد. در صورت خوشایند بودن، سهم بزرگی را در رشد خلاقیت کودک دارد.
- کنجکاوی: کنجکاوی از محرک های مهم در امر یادگیری است که با تحریک آن می توان خلاقیت را در فرد تقویت کرد. این ویژگی باعث می شود، کودک در جهت کشف و شناخت گام بردارد و قوه تخیل او تحریک شود. کشف و شناخت موجب می شود که کودک به خود اعتماد به نفس پیدا کند و به جهش های شهودی خلاق دست یابد.
- پیچیدگی:  بسیاری از مردم پیچیدگی را قرار گرفتن نامنظم اجزا متنوع، تعریف می کنند. در حالی که دو نوع مجزا از تعریف پیچیدگی وجود دارد: سازمان دهی شده (منظم) و غیر سازماندهی شده (نامنظم). به عنوان مثال فرم های بیولوژیکی بسیار پیچیده هستند و در عین حال سازماندهی شده و منظم هستند.
- تحریک کنندگی: همان گونه که تحریک بیش از حد باعث اختلال در عملکرد می شود، عدم تحریک و انگیزه ناکافی نیز ممکن است، ارگانیزم عملی انسان را از تطبیق موفقیت آمیز با چالش های محیطی محروم سازد. ویژگی های فضاهای داخلی باعث تحریک حواس انسان ازجمله حس بینایی و شنوایی می شوند. 
- انعطاف پذیری عملکردها: به این معنی که امکان استفاده از یک فضا در زمان های متفاوت برای عملکرد های مختلف وجود داشته باشد. معنای دیگر انعطاف پذیری عملکردها  آن است که در یک فضا چند عملکرد مختلف در کنار هم در یک زمان حضور داشته باشند. هدف از این کار ایجاد آزادی انتخاب برای کودکان است.
- بازی: تحقیقات نشان می دهد بازی نیز در ارتقاء خلاقیت کودکان موثر است.
مطالعات در خصوص ویژگی های موثر بر خلاقیت کودک نشان داد که محیط کالبدی، نقش برجسته ای در شکوفایی خلاقیت کودکان ایفا کرده و با داشتن برخی خصوصیات، روند رشد خلاقیت را در کودک تسهیل کرده است. محیط های ساخته شده، نه فقط با جنبه های کالبدی بلکه از طریق سازمان روان شناختی خود، بر شکوفایی خلاقیت کودک اثر می گذارند. محیط هائی که موجب سیالی فکر و آزادی در اکتشاف و روابط اجتماعی بیشتر در کودکان می شوند و آنها را به بازی در محیط دعوت می کنند، بر رشد خلاقیت تاثیر بیشتری خواهند داشت. همچنین باید عنوان کرد، اگر محیط های ساخته شده در ارتباط با طبیعت باشند و چشم انداز مطلوبی به طبیعت داشته باشند، قطعا تاثیر مثبت بیشتری بر خلاقیت کودک خواهند گذاشت.
از طرفی بررسی ویژگی های محیطی موثر بر خلاقیت کودک در مراکز کودک تهران- که با هدف پرورش خلاقیت کودک به فعالیت می پردازند- نشان داده است، در طراحی بناهای این مراکز به این ویژگی های محیطی توجه اندکی شده است. از آنجائیکه این مراکز از ابتدا، با توجه به نیازهای کودکان طراحی نشده است، در نتیجه به عوامل موثر در رفتار محیطی و عوامل کالبدی موثر بر خلاقیت کودک در طراحی ساختمان این مراکز توجه نشده است. در این مراکز با تغییر محیط داخلی ( استفاده از مبلمان مقیاس کودک، پارتیشن بندی فضاها، رنگ آمیزی فضاها و ایجاد فضای بازی) سعی در ایجاد فضایی مناسب برای خلاقیت کودکان شده است. میزان توجه به تحریک کنندگی عوامل محیطی و نیز بازی سازی این عوامل ناچیز بوده و به پیچیدگی در فضا توجهی نشده است. همچنین بررسی عوامل تعیین کننده رفتار محیطی موثر بر خلاقیت کودک در این مراکز نشان داده، که انسجام در طراحی این محیط ها، دیده نمی شود و خوانایی این فضاها به دلیل سادگی و فقدان پیچیدگی در آنهاست و همچنین در این مراکز از علایم بجا در جهت ایجاد خوانایی استفاده نشده است.
منبع:
طباطبائی، م.، عباسعلی زاده رضا کلائی، س.، & فیاض، ر. (۱۳۹۵). تحلیلی بر تاثیر محیط های ساخته شده بر خلاقیت کودک. مجله باغ نظر، سال سیزدهم، شماره ۴۳