ضایعات غیر پوسیده طوق دندان به سه شکل ابریژن، اروژن و ابفرکشن بروز می کند. اروژن شامل از دست دادن نسج دندان در اثر فعالیتهای شیمیایی غیرمرتبط با باکتریهاست. عوامل بروز آن دو دسته است. داخلی و خارجی. اسید معده مهمترین دلیل داخلی اروژن است. این ماده در حالاتی نظیر تهوع، استفراغ، ... وارد محیط دهان می شود. عوامل خارجی آن، آب میوه و انواع نوشابه ها و ... است. آزاد شدن برخی اسیدها در صنایع الکتریکی و استخرها نیز از عوامل دیگر آن است. این ضایعه به شکل فرورفتگی عریض کم عمق و بشقاب شکل دیده می شود که فاقد بریدگی سطحی هستند. بیرون زدگی ترمیم های آمالگام نسبت به دندان، عدم وجود پوسیدگی و پلاک در محل ضایعه و حضور مینای دست نخورده در دندان از موارد قابل مشاهده در اروژن است. رژیم غذایی نقش بسیار مهمی در ایجاد این ضایعات دارد و موادی مانند فلوراید عامل مهمی در کاهش و ملایم نمودن شدت ضایعه است. در کودکان اروژن بیشتر در اثر مصرف بالای نوشیدنیهای اسیدی ایجاد می شود. استفاده از داروهای کاهنده بزاق و استعمال دخانیات هم باعث ایحاد این ضایعات می شود. ابریژن عبارت است از دست دادن پاتولوژیک نسج دندان در اثر تماس با یک شی خارجی یا از دست دادن نسج دندان تحت اثر نیروهای بیومکانیکی. روش غلط مسواک زدن، قدرت، زمان و نوع مسواک کردن و نوع خمیردندان، وجود تحلیل لثه، خوردن مواد زبر، ناخن خوردن از عوامل ایجاد ابریژن هستند. این ضایعه به شکل شیارهای کوچک و افقی دیده می شود. این ضایعات بیشتر در دندانهای برجسته فک بروز می کند. دفعات مسواک زدن و قدرت مسواک زدن بسیار مهمتر از جنس مسواک و خمیر دندان مصرفی در بروز ابریژن هستند. ابفرکشن شامل از دست دادن نسج دندان در اثر نیروهای کششی و فشاری در امتداد محور طولی دندان می باشد. در ظاهر ضایعه درگیری بیش از دو دندان، هایپرتروفی ماهیچه های صورت و کنگره ای شدن زبان به چشم می خورد.