پژوهشگران نشانه های باروری، سلامت و سایر علامت هایی که مربوط به کیفیت رابطه همسری است را به عنوان شاخص های جذابیت معرفی کرده اند. در تحقیقی در سال ۱۹۹۸ بیش از ده هزار نفر را در فرهنگ های مختلف مورد مطالعه قرار دادند تا ببینند که آیا ویژگی های جهانی برای معیار جذابیت وجود دارد یا نه؟ نتایج نشان داد که به رغم تفاوت های فرهنگی تکامل ویژگی هایی را برگزیده است که انسانها آنها را در یک جفت خوب مهم تشخیص داده اند. مهمترین این ویژگی ها از دیدگاه مردان زیبایی و جوانی و از دیدگاه زنان درآمد خوب و کوشایی هستند. بنابراین جذابیت و به طور خاص جذابیت فیزیکی نقش مهمی را در انتخاب جفت در انسان دارد. مطابق با دیدگاه تکاملی جذابیت فیزیکی به عنوان نشانه ای برای یک جفت با کیفیت و مناسب برای تولید مثل عمل می کند. جذابیت حتی ممکن است منجر به تفاوت در باروری شود بطوریکه جذابیت فیزیکی باعث قدرت باروری بالاتر می شود زیرا جذابیت باعث رفتار جنسی فعالتر و درنتیجه موفقیت بالاتر در جفت گیری می شود. همچنین جذابیت با فیزیولوژی تناسلی سالمتر، باروری بهتر در زنان و قابلیت بهتر برای بچه دار شدن و کیفیت بالاتر اسپرم درمردان در ارتباط است. تحقیقات نشان داده است که دختران در مقایسه با پسران از جذابیت وراثتی بیشتر سود می برند. اما این امکان دارد که جذابیت بالا نه تنها  موفقیت در باروری را کاهش دهد، بلکه موفقیت در روابط را نیز کاهش دهد، زیرا افراد با جذابیت بالا احتمال بیشتری هست که شریک زندگی شان را ترک کنند یا روابط فرازناشویی داشته باشند. از طرفی قابل بهره کشی بودن بیشتر یک زن ممکن است در دراز مدت جدابیت همسری او را کم کند، زیرا یک مردن نسبت به همسری که می تواند مورد بهره کشی دیگر مردان قرار بگیرد، احساس خطر می کند. بنابراین جذابیت متوسط ممکن است از جذابیت بالا مطلوب تر باشد.